Κατά τους αρχηγούς ΙΒ Παγκόσμιο Συνέδριο στη Χάγη, Μίλησα με τον Peter Senge, το διάσημο εμπειρογνώμονα σχετικά με τα συστήματα, τη διαχείριση και την εκμάθηση των επιχειρήσεων, και λέκτορας στο MIT. Με εμπορική επιτυχία βιβλίο του, Το πέμπτο Πειθαρχία: Η τέχνη και η πρακτική της οργάνωσης της μάθησης, διδάσκει εταιρείες πώς να είναι πιο έξυπνοι με την προώθηση αναρρόφηση, ανάπτυξη αντανακλαστική συνομιλία και η κατανόηση της πολυπλοκότητας. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, συζητά τις διαφορές μεταξύ των συστημάτων μάθησης στις επιχειρήσεις και την εκπαίδευση, και γιατί πιστεύει πως τώρα που έχουμε μια “Εκπαίδευση Αναγέννησης.” Προσφέρει επίσης τις περιλήψεις των καινοτόμων εκπαιδευτικών συστημάτων του και ορισμένες επιτυχημένες στρατηγικές μάθησης για τον 21ο αιώνα, όπως η εγκατάλειψη μονολιθική δοκιμές και απαιτήσεις, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι των εκπαιδευομένων, και το πρόγραμμα ΙΒ. Επιπλέον, κοιτάζει μερικά από τα εμπόδια στη δημιουργία καινοτόμων αλλαγή. Συνηγορία του για “μάθησης με επίκεντρο” σχολεία δίνει ένα τράνταγμα στην εκπαίδευση τόσο σημαντική όσο αυτή που έδωσε στις επιχειρήσεις με Το πέμπτο Πειθαρχία.
Πώς μπορείτε να ορίσετε μια μαθησιακή “σύστημα”? Πώς βλέπετε τις κυριότερες διαφορές μεταξύ των συστημάτων σκέψης για τις επιχειρήσεις και για την εκπαίδευση?
Η προφανής διαφορά ξεκινά με τους στόχους. Στην επιχείρηση, που προσπαθούμε να επιτύχουμε μια επιχειρηματική αποστολή που περιλαμβάνει εξυπηρετούν κάποιο συγκεκριμένο πελάτη. Στην ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, προσπαθείτε να αυξηθούν τα άτομα. Αυτό περιλαμβάνει επίσης το στόχο της που εξυπηρετούν μια “πελάτης” αλλά με πολλούς τρόπους ο πελάτης είναι μια κακή μεταφορά που χρησιμοποιείται πάρα πολύ άνετα στην εκπαίδευση, γιατί οι μαθητές είναι τόσο η “Δέκτες” και οι συν-δημιουργοί της μάθησης. Αλλά ως επί το πλείστον, πρέπει να θεωρηθεί ως συνδημιουργοί. Μάθηση συμβαίνει όταν οι μαθητές μαθαίνουν. Έτσι, αυτό δεν είναι απλά ένα θέμα επαγγελματίες (δηλαδή. δάσκαλοι) παράγει ένα συγκεκριμένο τύπο προϊόντος (φοιτητές). Είναι μια κοινή διαδικασία της εξερεύνησης και της αμοιβαίας ανάπτυξης.
Ένα κοινό στοιχείο που συνδέει τα δύο επιχειρήσεων και της εκπαίδευσης είναι η ανάγκη να αυξηθεί η οργανωτική του κλίματος ή κουλτούρας που υποστηρίζει τις εν εξελίξει συνεργασία, ανάληψη κινδύνων, και μια βαθιά αίσθηση του σκοπού και της δέσμευσης. Έτσι, με αυτό τον ιδιαίτερο τρόπο, ηγεσία είναι αρκετά παρόμοιο στην εκπαίδευση όσο και στον επαγγελματικό. Αυτό που πάντα μου θυμίζουν τους ανθρώπους είναι η ενιαία μεγαλύτερη διαφορά από την άποψη της ηγεσίας είναι η πολυπλοκότητα του σχολείου — ιδίως της πολυπλοκότητας του περιβάλλοντος των ενδιαφερομένων μερών. Οι επιχειρήσεις δεν έχουν ενδιαφερομένων ανάλογη με ένα γονέα. Οι γονείς έχουν μια βαθιά δέσμευση για το σχολείο επειδή έχουν μια βαθιά δέσμευση για την ευημερία και την ανάπτυξη των παιδιών τους. Αλλά αυτό που επίσης έρχεται μαζί με αυτό είναι το δυναμικό για το φόβο και αποφυγή της ανάληψης κινδύνων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά το παιδί μου. Εν τέλει, το πολιτικό πλαίσιο της εκπαίδευσης είναι πολύ διαφορετική, ιδίως στη δημόσια εκπαίδευση. Αλλά για ολόκληρη την εκπαίδευση, υπάρχει ένας βαθμός ορατότητας που πηγαίνει με το πώς θα εκπαιδεύσουμε τα παιδιά που είναι αρκετά διαφορετική από ό, τι στην επιχείρηση.
Πώς μπορούμε να επίσης να αποφύγετε τις παγίδες της θεραπείας εκπαίδευση ως μια επιχείρηση, όταν το προϊόν πρέπει να είναι ανθρώπινα όντα που μπορούν να οδηγήσουν ικανοποιητική ζωή?
Νομίζω ότι η απλή απάντηση είναι ότι πρέπει να συνεχίσουμε να θυμόμαστε τον σκοπό μας. Στον τομέα της εκπαίδευσης είναι να αυξηθεί ανθρώπους και να βοηθήσουν κοινωνία εξελίσσονται. Υπάρχουν αυτά τα δύο εντελώς διαφορετικά, αλλά σχετίζονται με τους σκοπούς της εκπαίδευσης: επωφελούνται οι μαθητές και ωφελούν το μέλλον της κοινωνίας μας. Η εκπαίδευση είναι το μόνο θεσμικό όργανο στην κοινωνία που έχει 50 να 70 έτος χρονικός ορίζοντας. Έχει το ισχυρότερο δυνητικός να επηρεάσει το μέλλον, όπως ακριβώς και οι επιχειρήσεις έχουν τη μεγαλύτερη δύναμη στην παρούσα. Όμως, καμία επιχείρηση δεν έχει χρονικό ορίζοντα αυτού του πεδίου εφαρμογής και τη δυνατότητα να έχει το είδος των επιπτώσεων στην κοινωνία ότι η εκπαίδευση δεν.
Ποια συστήματα σχολείο ή σχολεία είστε εξοικειωμένοι με αυτό έχουν δημιουργήσει μια συνεργατική οργάνωση της μάθησης χωρίς αποκλεισμούς? Ποια είναι τα βασικά μέτρα της επιτυχίας που έχουν επιδείξει?
Εντός της Παιδείας εταιρικής σχέσης SoL, υπάρχουν τώρα 15-20 σχολικές περιοχές με περίπου περίπου 1000 σχολεία όλοι μαζί. Όταν επισκέπτεστε αυτά τα σχολεία, θα δείτε μια βαθιά αλλαγή του κλίματος, από την τάξη στο σχολείο ως σύνολο. Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές μαθαίνουν μαζί. Μια πραγματική εκτίμηση για την ηγεσία των μαθητών στην εν εξελίξει διαδικασία μετατροπής της εκπαίδευσης, συνεχιζόμενη έρευνα, προβληματισμό και την καινοτομία στην παιδαγωγική. Εν συντομία, αυτά τα σχολεία πραγματικά δημιουργούν περιβάλλοντα μάθησης.
Το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσετε αν σκεφτεί κανείς τις συνέπειες αυτής της προσπάθειας είναι βαθιά δέσμευση από τους καθηγητές και τους μαθητές. Οι εκπαιδευτικοί της μάθησης, οι μαθητές μαθαίνουν. Οι δύο συνδέονται επειδή είναι τόσο συμβάλλοντας στη συνολική περιβάλλον συνεχούς μάθησης. Δεύτερος, μπορείτε να δείτε το βάθος της μάθησης. Σήμερα, υπάρχει πάρα πολλή έμφαση στην επιφανειακή γνώση της τεχνικής και όχι βαθύτερη μάθηση, για παράδειγμα στις επιστήμες και τα μαθηματικά. Εν τέλει, θα αρχίσετε να παρατηρείτε μια πιο περιεκτική φθάνουν σε πολύ διαφορετικές μαθητές. Επειδή υπάρχει μια ισχυρή έμφαση στις οπτικές δεξιότητες σκέψης, ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες, μαθητές οι οποίοι λειτουργούν σε μια γλώσσα που δεν είναι η μητρική τους γλώσσα δεν βρίσκονται στην ίδια μειονεκτική θέση στην τάξη δίνοντας έμφαση μόνο λεκτική επιδεξιότητα.
Ίσως η μεγαλύτερη ενιαία αποτέλεσμα είναι η αυξανόμενη απόδειξη ότι η προσέγγιση ολόκληρα συστήματα συνδέει πολύ βαθιά με το έξυπνο σύστημα σκέψης ικανότητες όλων των παιδιών. Για παράδειγμα, οι πολλοί μαθητές που αγωνίζονται με την παραδοσιακή παιδαγωγική και την παραδοσιακή πολιτισμική τάση προς ορισμένους τύπους μάθησης (όπως η λεκτική εγκατάσταση και γρήγορη επαγωγικό συλλογισμό) δεν είναι πλέον σε μειονεκτική θέση σε ένα περιβάλλον που εστιάζεται στις σχέσεις και τις διαδικασίες της αλλαγής.
Τι είναι διαφορετικό για τα μαθησιακά αποτελέσματα που απαιτούνται για τον 21ο αιώνα σε σχέση με τον 20ο αιώνα από την άποψη των βασικών ικανοτήτων που απαιτούνται? Πώς βλέπετε τις βασικές ικανότητες που απαιτούνται από τους εκπαιδευτικούς για την ενεργοποίηση αυτής?
Οι βασικές διαφορές στις ικανότητες πιστεύω θέσει στο βάθος της κατανόησης; η εκτίμηση της αλληλεξάρτησης και συνεργασίας; και την επανασύνδεση της κεφαλής, την καρδιά και το χέρι. Τα παιδιά πρέπει να έρθουν σε μια βαθιά πεποίθηση ότι μπορούν να μάθουν, ότι μπορούν να λύσουν σύνθετα προβλήματα και ότι μπορούν να το κάνουν αυτό μαζί. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στις κοινωνίες μας – από την παγκόσμια προβλήματα όπως η κλιματική αλλαγή σε πιο τοπικά, όπως την ανισότητα και την απώλεια του σκοπού και της σύνδεσης μεταξύ τους – είναι πέρα από την προσιτότητα των υφιστάμενων θεσμών και την εξάρτησή τους από ιεραρχική αρχή. Οι άνθρωποι πρέπει να συνεργαστούν για την επίλυση αυτών των προβλημάτων και αυτό είναι όπου οι μαθητές πρέπει να οικοδομήσουμε νέες ικανότητες. Προώθηση αυτής της συνεργατικής μάθησης για το πώς να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που σημαίνει το πιο για να μας απαιτεί εκπαιδευτικούς που ασχολούνται με την κατασκευή των ίδιων ικανοτήτων. Διδάσκουμε που δεν είμαστε μόνο αυτό που ξέρουμε. Οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι έχουν συνηθίσει να εργάζονται σε σιλό και στέκεται και την παράδοση του προγράμματος σπουδών θα είναι σε θέση να καλύψει τις ανάγκες της σημερινής μαθητές. Αυτός είναι ο λόγος για την ηγεσία, όπως διευθυντές που χτίζουν πολιτισμούς σχολείο της συνεργασίας και της ανάληψης κινδύνων, Είναι τόσο σημαντικό.
Τι βλέπετε ως τα πιο σχετικά με τις ανεπάρκειες του μαθησιακού περιβάλλοντος του 21ου αιώνα? Πώς μπορούν οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές εργάζονται για την αντιμετώπιση αυτών των αδυναμιών?
Ο κατακερματισμός και η υπερβολική επιμέρους διαγωνισμό καταστρέψει το φυσικό πνεύμα των μαθητών που πραγματικά θέλετε να μάθετε. Πάνω από ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, το σχολείο έχει γίνει τόπος εκτέλεσης για την έγκριση ενός δασκάλου, ή βαθμολόγησης για τη δοκιμή. Αυτό δεν ήταν ποτέ ευνοεί τη μάθηση και είναι λιγότερο αξιόπιστη για τους φοιτητές που δεν είναι πλέον αναμένουν οι εκπαιδευτικοί να είναι η γραμματοσειρά όλης της γνώσης, δεδομένου ότι έχουν πρόσβαση σε τόσες πολλές πληροφορίες σχετικά με τις δικές τους, αλλά πραγματικά χρειάζονται οι εκπαιδευτικοί που συμμετέχουν στη διαδικασία της μάθησης μαζί τους, ως οδηγοί και συν-εκπαιδευόμενους. Ο κατακερματισμός μπορεί να ξεπεραστεί μόνο με μια εκπαιδευτική διαδικασία που είναι βαθιά ριζωμένη στη διασύνδεση της γνώσης, ακριβώς όπως η υπερβολική του ανταγωνισμού μπορεί να ξεπεραστεί μόνο με τη δημιουργία πολιτισμών που επιτευχθεί μια πιο υγιή ισορροπία μεταξύ της ατομικής και συλλογικής μάθησης.
Ποιο θα ήταν το ιδανικό όραμά σας για την εκπαίδευση στην 2030?
Ότι η ποικιλία των σχολείων ταιριάζει με την ποικιλία των εκπαιδευομένων. Όλοι μαθαίνουν με διαφορετικούς τρόπους και μια πραγματικά μάθησης με επίκεντρο το σχολείο (έναντι της διδασκαλίας με επίκεντρο το σχολείο) θα είναι σε θέση να εξυπηρετήσει πολλούς τύπους εκπαιδευομένων. Ένα τέτοιο σχολείο θα μπορούσε επίσης να είναι πολύ πιο ενσωματωθεί στην ευρύτερη κοινότητα, έτσι ώστε οι γονείς και η οικογένεια είναι βαθιά συνδεδεμένα, καθώς στη διαδικασία της μάθησης – φοιτητές, καθηγητές και τα μέλη της κοινότητας οικοδόμηση πιο υγιείς κοινότητες.
Πώς βλέπετε τα δυνατά σημεία του προγράμματος σπουδών IB και του συστήματος εκμάθησης στο θέμα αυτό?
IB έχει μια εξαιρετική υποδομή για την υποστήριξη της μάθησης στους πολιτισμούς και περιβάλλοντα. Καθοδηγούμενη από μια κοινή φιλοσοφία της μάθησης τόσο βαθιά ανθρώπινη ανάπτυξη, IB θα μπορούσε να είναι ένας παγκόσμιος ηγέτης στην συνεχή δοκιμή νέων ιδεών και την επιτάχυνση της διάδοσης των θεμελιωδών καινοτομίες, όπως τα εκπαιδευτικά συστήματα. Χωρίς ένα καλό δίκτυο για τη δοκιμή και διάχυσης ιδεών, όπως αυτό που έχει τόσο πολύ υπόσχεση, ποτέ δεν θα πάρει εκλεπτυσμένο και να αναπτυχθούν. Δεν υπάρχει μία απάντηση σε αυτό που απαιτείται για το μέλλον της εκπαίδευσης. Αυτό που χρειάζεται περισσότερο είναι κοινότητες της συνεργασίας εξερεύνηση αυστηρά το έδαφος της βαθύτερης μάθησης που μπορεί να εξυπηρετήσει πραγματικά πιο βασικές ανάγκες της κοινωνίας μας. Η αίσθησή μου είναι ότι το δίκτυο IB έχει ήδη ενισχυθεί σε αυτό το χώρο.
(Όλες οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του Peter Senge και του Οργανισμού ΙΒ)
Έλα μαζί μου και παγκοσμίως γνωστή ηγέτες σκέψης συμπεριλαμβανομένου του Sir Michael Barber (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Michael Block (ΗΠΑ), Ο Δρ. Leon Botstein (ΗΠΑ), Καθηγητής Clay Christensen (ΗΠΑ), Ο Δρ. Linda Ντάρλινγκ-Hammond (ΗΠΑ), Ο Δρ. MadhavChavan (Ινδία), Ο καθηγητής Michael Fullan (Καναδάς), Ο καθηγητής Howard Gardner (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Andy Hargreaves (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Yvonne Hellman (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Kristin Helstad (Νορβηγία), Jean Hendrickson (ΗΠΑ), Καθηγητής Rose Hipkins (Νέα Ζηλανδία), Καθηγητής Cornelia Hoogland (Καναδάς), Αξιότιμο Jeff Johnson (Καναδάς), Η κ. Chantal Kaufmann (Βέλγιο), Ο Δρ. EijaKauppinen (Φινλανδία), Υφυπουργός TapioKosunen (Φινλανδία), Ο καθηγητής Dominique Λαφοντέν (Βέλγιο), Ο καθηγητής Hugh Lauder (Ηνωμένο Βασίλειο), Lord Ken Macdonald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Geoff Masters (Αυστραλία), Καθηγητής Barry McGaw (Αυστραλία), Shiv Nadar (Ινδία), Καθηγητής R. Natarajan (Ινδία), Ο Δρ. PAK NG (Σιγκαπούρη), Ο Δρ. Denise Πάπα (ΗΠΑ), Sridhar Rajagopalan (Ινδία), Ο Δρ. Diane Ravitch (ΗΠΑ), Richard Wilson Riley (ΗΠΑ), Sir Ken Robinson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Pasi Sahlberg (Φινλανδία), Καθηγητής Manabu Sato (Ιαπωνία), Andreas Schleicher (PISA, ΟΟΣΑ), Ο Δρ. Anthony Seldon (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. David Shaffer (ΗΠΑ), Ο Δρ. Kirsten Μοναδική Are (Νορβηγία), Στήβεν Spahn (ΗΠΑ), Yves Theze (LyceeFrancais ΗΠΑ), Ο καθηγητής Charles Ungerleider (Καναδάς), Ο καθηγητής Tony Wagner (ΗΠΑ), Sir David Watson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Dylan Γουίλιαμ (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Mark Wormald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Theo Wubbels (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Michael Young (Ηνωμένο Βασίλειο), και ο καθηγητής Minxuan Zhang (Κίνα) καθώς εξερευνούν τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης εικόνα που όλα τα έθνη αντιμετωπίζουν σήμερα.
Η Παγκόσμια αναζήτηση για την Εκπαίδευση της Κοινότητας Σελίδα
C. M. Rubin είναι ο συγγραφέας των δύο πολυδιαβασμένα online σειρά για την οποία έλαβε ένα 2011 Βραβείο Upton Sinclair, “Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση” και “Πώς θα μας Διαβάστε?” Είναι επίσης ο συγγραφέας του μπεστ σέλερ τρία βιβλία, Συμπεριλαμβανομένων Η Ρεάλ Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, Είναι ο εκδότης του CMRubinWorld, και είναι ένα Ίδρυμα Fellow δι'υπερήχων.
Ακολουθήστε C. M. Rubin στο Twitter: www.twitter.com/@cmrubinworld
Πρόσφατα σχόλια