Μια νέα έκθεση, “Φοιτητές, Υπολογιστές, και Μάθηση: Κάνοντας τη σύνδεση,” διερευνά τα στατιστικά για κρίσιμα ζητήματα της σύγχρονης τεχνολογίας και της εκπαίδευσης. Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, Francesco Avvisati, είναι ένας αναλυτής των εκθέσεων της εκπαίδευσης για τον Οργανισμό για την Οικονομική Συνεργασία και την Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) και το Πρόγραμμα Διεθνούς Αξιολόγησης Μαθητών (PISA). Εκπληκτικά ευρήματα της έκθεσης περιλαμβάνουν το γεγονός ότι η ανάπτυξη των ΤΠΕ (τεχνολογία πληροφοριών και επικοινωνιών) στα σχολικά συστήματα, δεν έχει βελτιωθεί αναγκαστικά επίδοση των μαθητών στην ανάγνωση, μαθηματικά, και της επιστήμης; και δεν έχει αποδεδειγμένα κλείσει τα κενά ανάμεσα σε μειονεκτική θέση και προνομιούχων φοιτητών. Τι είναι σοβαρά λείπει, βάσει αυτής της έκθεσης, είναι η ανάγκη για “εντατικές αλληλεπιδράσεις δασκάλου-μαθητή” καθώς και η εκπαίδευση που μπορεί άξια και με έξυπνο τρόπο την προσαρμογή της τεχνολογίας στην τάξη. Σε συνέντευξή μας, Avvisati δίνει συμβουλές του προς τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς που ανησυχούν για το μέλλον της τεχνολογίας στην εκπαίδευση, και διευκρινίζει ποιες τακτικές έχουν εργαστεί στις τάξεις και τα σπίτια μέχρι στιγμής. Francesco ήταν προηγουμένως ένας ερευνητής και λέκτορας στη Σχολή Οικονομικών του Παρισιού και στο γαλλικό Υπουργείο Εργασίας, και υπήρξε μέλος του Εργαστηρίου Αμπντούλ Λατίφ Jameel της φτώχειας Δράσης – Ευρώπη.
Francesco έκθεσή σας αναφέρει ότι τα σχολεία έχουν μείνει “σημαντικά πίσω από την υπόσχεση της τεχνολογίας.” Ποια ήταν τα πιο αξιοσημείωτα ευρήματα της έρευνας σας?
Στις τελευταίες δεκαετίες, φέρνοντας την τεχνολογία στα σχολεία ήταν μια σημαντική προτεραιότητα σε ορισμένες χώρες, όπως η Αυστραλία, Δανία, Νέα Ζηλανδία, Νορβηγία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, δεν υπήρξε αισθητή βελτίωση στην επίδοση των μαθητών στην ανάγνωση, μαθηματικά ή την επιστήμη στις περισσότερες από τις χώρες που έχουν επενδύσει μαζικά στις ΤΠΕ για την εκπαίδευση. Εν τω μεταξύ,, Κορέα, όπου μόνο 42% των μαθητών χρησιμοποιούν τους υπολογιστές στο σχολείο (αλλά πολλοί περισσότεροι τα χρησιμοποιούν έξω από το σχολείο), είναι ένα κορυφαίο performer όχι μόνο σε πιο παραδοσιακές εξετάσεις χαρτί και μολύβι της ανάγνωσης ή τα μαθηματικά, αλλά και στις αξιολογήσεις των μαθητών’ ψηφιακές δεξιότητες ανάγνωσης ή δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων με τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Έτσι, υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ των προσδοκιών που δικαιολόγησαν τις εν λόγω επενδύσεις, και τον αντίκτυπο που είχαν στους μαθητές’ μάθηση – συμπεριλαμβανομένης και της εκμάθησης των ψηφιακών δεξιοτήτων. Στην έκθεση αυτή,, προσπαθούμε να απαντήσουμε γιατί αυτό είναι, και να σχεδιάσετε μια διαφοροποιημένη εικόνα του πώς η μάθηση επηρεάζεται από τους μαθητές’ χρήση της τεχνολογίας, πόσο καλά οι μαθητές κατέχουν μερικές νέες δεξιότητες που είναι σημαντικές στον ψηφιακό κόσμο, και πώς οι εκπαιδευτικοί και τα σχολεία έχουν τις ΤΠΕ σε μαθητές’ μαθησιακές εμπειρίες.
Τα ευρήματά σας δείχνουν ότι η τεχνολογία ενισχύει στις τάξεις έχουν κάνει ελάχιστα για να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα δεξιότητες ευνοημένων και των μειονεκτούντων φοιτητών, ή συμβάλλουν στην αύξηση αρχική επάρκειας στα μαθηματικά και την ανάγνωση. Και συχνή χρήση του Διαδικτύου αποδείχτηκε ψυχολογικά προβλήματα για τους φοιτητές. Όταν τα σχολεία πάει στραβά?
Αυτό που η έκθεση δείχνει σαφώς ότι η σχέση μεταξύ των περισσότερων υπολογιστών και καλύτερη μάθηση δεν είναι άμεσος. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που εμπλέκονται στη μετάφραση την υπόσχεση της τεχνολογίας σε ένα απτό όφελος για τους φοιτητές, και ως εκ τούτου υπάρχουν πολλές πιθανές διαρροές στο σωλήνα, όπου τα πράγματα μπορούν να πάνε στραβά.
Σε καποιες περιπτωσεις, οι στόχοι που οι άνθρωποι ήλπιζαν να επιτύχουν με την εισαγωγή της τεχνολογίας στην εκπαίδευση ήταν ασαφής; και ενώ αυτό καθιστά δύσκολο σήμερα να κρίνουμε την επιτυχία τους, αυτό σημαίνει επίσης ότι οι προσδοκίες της βιομηχανίας, οι εκπαιδευτικοί και άλλοι ενδιαφερόμενοι δεν ήταν πάντα ευθυγραμμισμένη. Αυτό κατέστησε πιο δύσκολο να εντοπίσετε υψηλής ποιότητας ψηφιακών πηγών μάθησης από μέσα απο μια πληθώρα κακής ποιότητας αυτών. Άλλα σχέδια ήταν αφελής, υπό την έννοια ότι υπερεκτίμησε τις ψηφιακές δεξιότητες των εκπαιδευτικών και των φοιτητών, και υποτίμησε την ανάγκη για συμπληρωματικούς πόρους. Για παράδειγμα,, η έκθεση δείχνει ότι οι εκπαιδευτικοί που έχουν περισσότερο την τάση και καλύτερα προετοιμασμένη για αυτό που είναι γνωστό ως πρακτικές διδασκαλίας ο μαθητής προσανατολισμένη, όπως ομαδική εργασία, εξατομικευμένη μάθηση, και εργασίες του έργου, είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιούν ψηφιακές πηγές. Όμως, σε πολλές περιπτώσεις, οι εκπαιδευτικοί δεν είναι επαρκώς προετοιμασμένοι για να χρησιμοποιήσετε το είδος των μεθόδων διδασκαλίας που κάνουν το μεγαλύτερο μέρος της τεχνολογίας.
Γενικά, τα πιο επιτυχημένα σχέδια ήταν οριακό και αξιοποιώντας τα διδάγματα από προηγούμενα σχέδια. Όταν υπάρχει σαφήνεια ως προς τους στόχους και τα καλά σχόλια από τους διάφορους παράγοντες – συμπεριλαμβανομένης της βιομηχανίας, διευθυντές των σχολείων και οι δάσκαλοι – είναι πιο πιθανό ότι σε μια περίοδο 5-10 χρόνια, θα είμαστε σε θέση να προσδιορίσει και να δημιουργήσει τις συνθήκες που υποστηρίζουν τις πιο αποτελεσματικές χρήσεις των ΤΠΕ στα σχολεία. Δυστυχώς δεν υπήρχαν πολλά τέτοια σχέδια.
Σε ποιο βαθμό μπορούν τα θέματα με την τεχνολογία που προσδιορίζονται στην έκθεσή σας μπορεί να αντιμετωπιστεί από τους εκπαιδευτικούς μέσα στις τάξεις? Πόσο πρέπει να είναι το έργο των γονέων στο σπίτι?
Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αντιμετωπίσει τα ζητήματα που σχετίζονται με τον ψηφιακό γραμματισμό, όπως υπερφόρτωση πληροφοριών και λογοκλοπή. Οι μαθητές πρέπει να μάθουν πώς να σχεδιάσουν μια αναζήτηση, εντοπίσετε πληροφορίες για ένα δικτυακό τόπο, αξιολογούν τη χρησιμότητα των πληροφοριών, να αξιολογήσει την αξιοπιστία των πηγών, και τα λοιπα.
Εν τω μεταξύ,, Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι τα παιδιά σε απευθείας σύνδεση μπορεί να εκτεθεί σε κινδύνους, όπως της απάτης, παραβιάσεις της ιδιωτικής ζωής και τη διαδικτυακή κακοποίηση. Πολλοί από αυτούς τους κινδύνους υπήρχε πολύ πριν το Διαδίκτυο; αλλά τα μέτρα για την προστασία των παιδιών από τις αντίστοιχες offline απειλές (όπως τα φυσικά εμπόδια, κανόνες που σχετίζονται με την ηλικία που εμποδίζουν την πρόσβαση σε ορισμένες θέσεις, και την επίβλεψη ενηλίκου) είναι δύσκολο να επιβληθεί και να επιβάλουν σε έναν εικονικό χώρο. Και όταν υπάρχουν λύσεις, Οι γονείς είναι μερικές φορές γνωρίζουν τα δικαιώματά τους. Σε 2010, όπως αναφέρεται σε μελέτη του ΟΟΣΑ, λιγότερο από 10% του συνόλου των χρηστών του Διαδικτύου στην Ευρώπη, χρησιμοποιείται ένα λογισμικό γονικού ελέγχου ή φιλτραρίσματος διαδικτύου. Τα σχολεία μπορούν να βοηθήσουν στην αύξηση της ευαισθητοποίησης γύρω από αυτές τις απειλές μεταξύ των παιδιών και των γονέων. Τα παιδιά που αντιμετωπίζουν οι απειλές αυτές πρέπει να τις αναγνωρίσει και θα βρει υποστήριξη ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς και τους γονείς για το πώς να τα χειριστεί.
Οι γονείς πρέπει να παρακολουθούν τα μέσα ενημέρωσης των παιδιών διατροφή για να εξασφαλίσετε ότι είναι κατάλληλα για κάθε ηλικιακή, του ελεύθερου χρόνου σε απευθείας σύνδεση εξισορροπείται με άλλες χρήσεις του χρόνου και, ότι τα παιδιά έχουν αρκετό χρόνο για ύπνο. Δεν υπάρχει απλή συνταγή, αλλά η υπερβολική χρήση του Διαδικτύου είναι συχνά ένα σύμπτωμα, αν όχι η αιτία, των σχολικών δυσκολιών, διαπροσωπικά προβλήματα και θέματα υγείας.
Η έκθεσή σας δείχνει ότι τα σχολεία και οι κυβερνήσεις έχουν ξεχάσει πώς είναι ζωτικής σημασίας αδιαμεσολάβητη σχέσεις μαθητή-δασκάλου, και ότι αυτό έχει επιβραδυνθεί μάθησης. Τι ιδέες έχετε για την άσκηση αυτού του ιδανικού πίσω στο zeitgeist της εκπαιδευτικής σκέψης?
Υπάρχει αυξανόμενη αναγνώριση του σημαντικού ρόλου των εκπαιδευτικών στην εκπαίδευση. Αλλά πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από την ιδέα ότι η διδασκαλία είναι μια τέχνη που απαιτεί εξαιρετικό ταλέντο. Υπάρχουν εξαιρετικές καθηγητές, αλλά θα πρέπει να υποστηρίξει την επαγγελματική ανάπτυξη όλων των εκπαιδευτικών, και μπορούμε να το κάνουμε αν έχουμε επενδύσει στην επιστημονική βάση του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού και να ενδυναμώσει αυτές τις εξαιρετικές τους εκπαιδευτικούς να γίνουν ηγέτες που εμπνέουν τους άλλους εκπαιδευτικούς.
Η τεχνολογία προσφέρει μεγάλα εργαλεία σε αυτή την άποψη. Σκέφτομαι πλατφόρμες για συνεργασία στη δημιουργία γνώσης, όπου οι εκπαιδευτικοί μπορούν να μοιραστούν και να εμπλουτίσει το διδακτικό υλικό; από την ποσότητα των δεδομένων που μπορούν να συλλέγονται για τη μέτρηση φοιτητές’ μάθηση; ή της αυξανόμενης χρήσης των blended προτύπων μάθησης σε καθηγητές’ εκπαίδευση, στην οποία οι on-line διαλέξεις σε συνδυασμό με την εξατομικευμένη υποστήριξη των εμπειρογνωμόνων και την ανατροφοδότηση από τους συμμαθητές. Επειδή επιτρέπουν βρόχους ανάδρασης μεταξύ της θεωρίας και της καθημερινής πρακτικής στην τάξη και υποστηρίζεται από ένα δίκτυο ομοϊδεατών τους συνομηλίκους, Αυτά τα μοντέλα έχουν βρεθεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από το παραδοσιακό μοντέλο των μαθημάτων, εργαστήρια, συνέδρια και σεμινάρια. Εν τω μεταξύ,, συστήματα δεδομένων επιτρέπουν στους εκπαιδευτικούς να μάθουν για το πόσο καλά κάνουν περισσότερα από ό, τι μπορούσε στο παρελθόν. Η τεχνολογία μπορεί να υποστηρίξει μια κουλτούρα της καινοτομίας, μετατρέποντας αυτό που χρησιμοποιείται για να είναι τα προβλήματα ενός ατόμου δασκάλου σε μια συνεργατική διαδικασία για την εξεύρεση λύσεων.
Με βάση αυτά που έχετε μάθει σε αυτή τη μελέτη, Ποια συμβουλή / συμβουλές δεν θέλετε να περάσουν μαζί με εκπαιδευτικούς και γονείς σε όλο τον κόσμο για να κάνει τη δουλειά καλύτερα σύνδεση των ΤΠΕ στο μαθησιακό περιβάλλον?
Η ενσωμάτωση της τεχνολογίας με επιτυχία στην εκπαίδευση δεν είναι τόσο θέμα της επιλογής του σωστού συσκευή, το σωστό χρονικό διάστημα για να περάσετε με το, το καλύτερο λογισμικό ή το δικαίωμα ψηφιακό βιβλίο. Τα βασικά στοιχεία της επιτυχίας είναι οι δάσκαλοι, διευθυντές των σχολείων και άλλους υπευθύνους λήψης αποφάσεων που έχουν το όραμα, και η ικανότητα, να κάνει τη σύνδεση μεταξύ των φοιτητών, υπολογιστές και μάθηση.
Θα ήθελα να ενθαρρύνω όλους τους εκπαιδευτικούς να επενδύσουν στην επαγγελματική τους γνώση σχετικά με το πώς η τεχνολογία μπορεί να βελτιώσει τις εργασιακές πρακτικές τους. Και δύο συμβουλές για γονείς: από την μία, να είναι κάπως επιφυλακτικοί για το τι μια συσκευή ή λογισμικό μπορεί να κάνει από μόνη της για να βοηθήσει τη μάθηση του παιδιού σας; αφ 'ετέρου, δώσουν το παράδειγμα που δείχνει την υπερηφάνεια στη μάθησή τους, όπου λαμβάνει χώρα, είτε online ή offline; και να ενθαρρύνουν τη χρήση του Διαδικτύου για σοβαρές ασχολίες, όπως η ανάγνωση για τις τρέχουσες υποθέσεις ή να βρουν μια δουλειά το καλοκαίρι, καθώς και για την ψυχαγωγία.
(Όλες οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του Γ. M. Rubin, Ο Dwight School και του ΟΟΣΑ)
Έλα μαζί μου και παγκοσμίως γνωστή ηγέτες σκέψης συμπεριλαμβανομένου του Sir Michael Barber (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Michael Block (ΗΠΑ), Ο Δρ. Leon Botstein (ΗΠΑ), Καθηγητής Clay Christensen (ΗΠΑ), Ο Δρ. Linda Ντάρλινγκ-Hammond (ΗΠΑ), Ο Δρ. MadhavChavan (Ινδία), Ο καθηγητής Michael Fullan (Καναδάς), Ο καθηγητής Howard Gardner (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Andy Hargreaves (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Yvonne Hellman (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Kristin Helstad (Νορβηγία), Jean Hendrickson (ΗΠΑ), Καθηγητής Rose Hipkins (Νέα Ζηλανδία), Καθηγητής Cornelia Hoogland (Καναδάς), Αξιότιμο Jeff Johnson (Καναδάς), Η κ. Chantal Kaufmann (Βέλγιο), Ο Δρ. EijaKauppinen (Φινλανδία), Υφυπουργός TapioKosunen (Φινλανδία), Ο καθηγητής Dominique Λαφοντέν (Βέλγιο), Ο καθηγητής Hugh Lauder (Ηνωμένο Βασίλειο), Lord Ken Macdonald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Geoff Masters (Αυστραλία), Καθηγητής Barry McGaw (Αυστραλία), Shiv Nadar (Ινδία), Καθηγητής R. Natarajan (Ινδία), Ο Δρ. PAK NG (Σιγκαπούρη), Ο Δρ. Denise Πάπα (ΗΠΑ), Sridhar Rajagopalan (Ινδία), Ο Δρ. Diane Ravitch (ΗΠΑ), Richard Wilson Riley (ΗΠΑ), Sir Ken Robinson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Pasi Sahlberg (Φινλανδία), Καθηγητής Manabu Sato (Ιαπωνία), Andreas Schleicher (PISA, ΟΟΣΑ), Ο Δρ. Anthony Seldon (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. David Shaffer (ΗΠΑ), Ο Δρ. Kirsten Μοναδική Are (Νορβηγία), Στήβεν Spahn (ΗΠΑ), Yves Theze (LyceeFrancais ΗΠΑ), Ο καθηγητής Charles Ungerleider (Καναδάς), Ο καθηγητής Tony Wagner (ΗΠΑ), Sir David Watson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Dylan Γουίλιαμ (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Mark Wormald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Theo Wubbels (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Michael Young (Ηνωμένο Βασίλειο), και ο καθηγητής Minxuan Zhang (Κίνα) καθώς εξερευνούν τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης εικόνα που όλα τα έθνη αντιμετωπίζουν σήμερα.
Η Παγκόσμια αναζήτηση για την Εκπαίδευση της Κοινότητας Σελίδα
C. M. Rubin είναι ο συγγραφέας των δύο πολυδιαβασμένα online σειρά για την οποία έλαβε ένα 2011 Βραβείο Upton Sinclair, “Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση” και “Πώς θα μας Διαβάστε?” Είναι επίσης ο συγγραφέας του μπεστ σέλερ τρία βιβλία, Συμπεριλαμβανομένων Η Ρεάλ Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, Είναι ο εκδότης του CMRubinWorld, και είναι ένα Ίδρυμα Fellow δι'υπερήχων.
Ακολουθήστε C. M. Rubin στο Twitter: www.twitter.com/@cmrubinworld
Πρόσφατα σχόλια