فقط مدارس دهه از امروز تصور کنید – چه خواهد شد آنها مانند?
دکتر. برایان عنان مدیر برنامه برای شبکه های یادگیری و تغییر بود (LCN) استراتژی از اکتبر 2012 تا ژوئن 2015, طرح بودجه و حمایت دولت نیوزیلند و وزارت آموزش و پرورش. استراتژی متمرکز بر حمایت از 53 شبکه شامل 350 مدارس و جوامع برای شناسایی و آدرس دستاورد در میان دانش آموزان انجام زیر استانداردهای ملی به چالش می کشد. در ماه ژوئن 2015, برایان راه اندازی یک شرکت جدید, بی نهایت بدانید با مسئولیت محدود, با همکاری مدیر مری به Wootton, تسهیل سرب از استراتژی LCN, برای کشف ادغام یادگیری و تندرستی. ما برایان دعوت برای به اشتراک گذاشتن دیدگاه های خود را برای مدارس از آینده در جهانی جستجو برای آموزش و پرورش.
چگونه به مدرسه از آینده بیشتر به محیط زیست اهمیت?
مدارس آینده خواهد شد به مراتب بر یادگیری زیست محیطی برای جامعه و بهبود محیط زیست بیشتر متمرکز. حداقل یک قرن از پروژه های بهبود زندگی واقعی در جوامع و محیط زیست که کودکان و بزرگسالان می توانند با هم در کار برای تنظیم سلامت سیاره ما وجود دارد. اما بسیاری از سیستم های آموزش و پرورش و جوامع در سراسر جهان از جمله NZ برای آن دستور کار آماده نه تنها هنوز. جیب نوآوری وجود دارد اما به طور کلی شعارهای تغییر است راه جلوتر از حرکت واقعی به سمت ترتیبات یادگیری جدید برای کودکان و نوجوانان به کمک معنی به سلامت سیاره ما.
آن را به سیستم مدرسه طیف همراه با خانواده را, جوامع و مشاغل فعال سازمان خود را به تغییر به سوی یادگیری زیست محیطی.
چگونه به مدرسه از آینده در سطح جهانی بیشتر فراگیر باشد?
بسیاری از مدارس در روند تبدیل شدن به سراسر جهان فراگیر می. اولین قدم این است برای تبدیل شدن به وابسته به جهان. نمودار زیر نشان میدهد که چگونه ما یک لینک از کلاس درس به جهان گسترده تر در LCN مفهوم خارج. ما یک تصویر از یک معلم و دانش آموزان در یک کلاس با ابزار دیجیتال که از آنها می توانید خانواده دسترسی ایجاد, جامعه, محیط زیست و جهان در بزرگ از طریق اینترنت. آن را با رهبران شبکه به آنها انگیزه برای رفتن دوباره به مدارس خود به تجزیه و تحلیل و بهبود ترتیبات فعلی خود را برای ارتباط محلی و جهانی مورد استفاده قرار گرفت.
چگونه مسئولیت رسیدگی به این مدارس شهروندی جهانی و, در همان زمان, حفظ هویت فرهنگی رفتن به آینده? است شمول جهانی در مورد افشای و حفظ تنوع فرهنگی? یا آن را در مورد افشای تنوع فرهنگ و, در انجام این کار, ایجاد مشترکات جهانی است که کاهش منحصر به فرد از هر فرهنگ? طراحی LCN در مورد مصرف آن انواع از بحث را به مدارس و جوامع بود به طوری که معلمان, دانش آموزان و خانواده می تواند با دقت در مورد تغییرات آنها در مورد ساخت فکر کنم.
چگونه فن آوری به برنامه درسی یکپارچه و چگونه به مدرسه رسیدگی به ادغام پیشرفت مداوم تکنولوژی?
دانش آموزان در مدارس خارج از LCN Manaiakalani, به خصوص کسانی که در خانواده با منابع محدود, به شدت سپاسگزار بودند که رهبران مدرسه خود را در دستگاه های دیجیتال مدرن برای استفاده از آنها سرمایه گذاری.
فناوری توانمندساز است. این مورد جایگزین مداد است, مقاله و کتاب. پیش از آن در تاریخ این ابزار یادگیری قواره و قرن قبل از که جایگزین, قلم بر روی دیواره غار.
نظر من این است که سه دسته از مدارس راه وجود دارد, و یا افراد در مدارس, معمولا با برخورد فعلی و در حال یکپارچه سازی فن آوری به برنامه درسی.
- دسته اول علاقه مندان است, مانند رهبران Manaiakalani, را انتخاب کنید که منجر به فرآیند ادغام. آنها بسیار خوشحال به مقابله با تمام شرایط آشفته و سخت است که به ناچار بوجود می آیند. آنها همچنین چشم انداز از مزایای مشارکت کسب و کار با بودن در مقابل دارند.
- دسته دوم کسانی هستند که صبر کنید در حالی است تا messiness تحت کنترل است. سپس آنها استفاده سیستم های یکپارچه سازی و فرآیندهای هستند که به خوبی کار.
- دسته سوم آنهایی هستند که در گذشته و تکنولوژی ادغام گیر کرده است مانند باران های اسیدی. آنها صبر کنید تا باران بر روی آنها و آن را در آن نقطه که آنها آن را در به خاطر آنها را داشته است.
چه خواهد شد از کار هنری سنتی و نوشتن چپ?
کار هنری سنتی و نوشتن است که احتمالا در همان جهت به عنوان به عنوان اسب در جاده ها در شهرستانها مدرن. شما اسب در جاده مشاهده نمی شود. شما آنها را ببینید در چراگاه و در پارک. این یک معامله بزرگ بود که انتقال از اسب به اتومبیل اتفاق افتاد, بلکه آن است که هر بیشتر نیست. ما در حال حاضر در یک انتقال مشابه از کار هنری سنتی و نوشتن دست به رسانه دیجیتال هستند. در نهایت, و احتمالا نه چندان دور, کار پیشه وری و نوشتن دست خواهد در سمت باشد به در نگاه کنید به عنوان چیزی چند علاقه مندان به جان سخت همچنان به انجام اما به طور عمده انسانها بود پس از آن.
با توجه به روند جدیدی از موزه ها و شرکت های بزرگ معماری یکپارچه سازی فن آوری و رسانه ای را به فضای فیزیکی و زیرساخت های خود, مدارس در یک روش مشابه تکامل?
بله, آن ها خواهند. سیستم آموزش و پرورش تمایل به دنبال عمل کسب و کار موفق, اما گاهی اوقات که می توانید از یک دهه یا بیشتر اتفاق می افتد را. ورودی ما را به طراحی LCN تا بر روی یادگیری جانبی برداشت در فرهنگ تجاری کسب و کار در دره سیلیکون در سال 1980 وقتی که دره رهبر جهانی در فناوری کامپیوتر تبدیل شد. شرکت های رقیب را در آن دره تشکیل شبکه های مشارکتی. آنها کارکنان را تشویق به یادگیری در سراسر شرکت و تغذیه ایده را به صنعت در سراسر دره. تمام شرکت های در همکاری نزدیک تا ایده های جدید برداشت به سرعت و پیشرفت دره گسترده شتاب.
رفتن به درخواست, برخی از مدارس در حال حاضر فن آوری و رسانه را به پارچه از راه آنها انجام کارهای یکپارچه شده است. یک نسخه از ادغام است که برای ساخت زیرساخت در سایت مدرسه به عنوان مرکز برای توسعه. Manaiakalani یک خوشه از مدارس است که به خوبی پایین مسیر در این زمینه است. The “یاد گرفتن, ایجاد و به اشتراک گذاشتن” آموزش شامل یک فرهنگ چند رسانه ای / فناوری پیشرفته است که شامل پیوندهایی دیجیتال بین مدرسه و خانه, تلویزیون جامعه و فیلم جشنواره ها و لینک ها به سازمان های دولتی و محلی, مشارکت یادگیری و کسب و کار ملی و بین المللی. Manaiakalani طور مداوم در هل خارج از مرزهای احتمالات یادگیری با استفاده از متمرکز, اما به هیچ وجه منحصر به فرد, مدل های زیربنایی.
یکی دیگر از نسخه ادغام شده است به گسترش مرزهای مدرسه را به موزه ها, کتابخانه ها و جوامع شرکت ها و محیط زیست. آن مکان مکان های بالقوه برای یادگیری و توسعه به موجب آن جوانان ما به جامعه و بهبود محیط زیست کمک می کنند. بنابراین در جامعه بزرگ به جای مدرسه و یا شبکه ای از مدارس به عنوان اتاق موتور حیاتی برای یکپارچه سازی فن آوری و رسانه های دیده. در این نسخه, یادگیری در مدرسه تنها یکی از بسیاری از روش های واقع در یادگیری مبتنی بر جامعه جامع است.
با توجه به بهره وری از اینترنت و آموزش خانه, چقدر زمان خواهد دانش آموزان در مدرسه مورد نیاز است?
باور من این مورد تعامل آینده در مدرسه است که برخی از دانش آموزان نیاز به رفتن به مدرسه نمی بینم در همه. دیگران نیاز به در مدرسه برای برخی از زمان اما نه همیشه ببینید, و دیگران لذت ببرید رفتن به مدرسه به عنوان اغلب به عنوان امکان پذیر است – اگر, در حقیقت, مدارس به عنوان مهد زنده ماندن. این ترتیب متفاوت از گذشته خواهد بود زمانی که دانش آموزان مجبور بودند در مکتب آیا آنها آن را دوست داشت یا نه – سیستم خواهد شد در محل برای مجوز رسمی از یادگیری هر دو در داخل و خارج از مدرسه قرار داده. ساختار به رایگان در بازه زمانی چه دانش آموزان در مدرسه هنگامی که آنها را می خواهد از متفاوت انجام یادگیری و همان خارج از مدرسه در خانه رخ می دهد, باشگاه, سرگرمی و حلق آویز کردن با دوستان. این نیز به نظر من که این پدیده در حال حاضر به خوبی در راه خود را به ثمر. تولید این پدیده به طوری که آن را تبدیل به هنجار است یک اولویت برای آینده, به خصوص برای دانش آموزان چالش کشیده شده توسط آموزش رسمی. پروژه LCN نوع خواهد شخصی برای برخی از دانشجویان اما نه همه تولید. پیش بینی من این است که همه دانش آموزان یادگیری شخصی تجربه زمانی که سیستم مدرسه ای سرمایه گذاری در نوآوری دانش آموز سرب.
چقدر مهم خواهد حضور معلمان فیزیکی?
اگر سلسله مراتب ادامه به ساییده شدن و فن آوری همچنان به رشد در پیچیدگی, معلمان و مدارس به عنوان نهادهای فیزیکی بوجود می آیند به کم شدن اهمیت. با این حال, مفهوم یک معلم در مفهوم گسترده تر از کلمه است به احتمال زیاد باقی می ماند برای یک مدت قابل توجهی طولانی ارزش.
این جستجو برای تعادل بین یادگیری رسمی و غیر رسمی منجر به یک زن و شوهر از افکار در مورد معلمان. یکی که تا چه حد یادگیری جانبی مبتنی بر بهره می تواند بیش از همه یا برخی از ترتیبات آموزش رسمی دانشگاهی را است. دوم امکان یادگیری رسمی دانشگاهی به طور کامل کار برکنار عنوان رسانه های دیجیتال نوار ضرورت برای انسان به یادگیری جنبه های فنی از زبان, حساب و علم. آن افکار التماس کردن به تصاویر جدید از معلمان – اتصالات در داخل و در جوامع از یادگیری منافع است که در یک محیط شبکه بهم پیوسته فرم. ترسناک? بدون ترسناکتر از رانندگی یک ماشین به جای سوار بر اسب!
فن آوری پیشرفت منجر به بیشتر شخصی از آموزش و پرورش به دانش آموزان فردی و یا آن را نیز نیاز تکنو-بوروکراتیک برای استاندارد افزایش می دهد?
بخش عمده ای از آزادی ساختار به زنجیره یادگیری به ایجاد یادگیری شخصی بوده است به شدت با پیشرفت فن آوری تحت تاثیر. همانطور که پیشرفت ادامه, دایره آزادی همچنان به رشد. چرا بر روی زمین هر انسانی, بوروکرات یا تکنو-گیک, می خواهید برای استاندارد بهره یادگیری متفاوت? ملاحظات البته در اطراف اخلاق وجود دارد, ارزش های اجتماعی و شهروندی. بحث LCN و اقدامات انجام به کسانی که مسائل. مدارس و جوامع NZ محافظه کار هستند و تمایل به در نظر گرفتن ایمنی اولین. مراحل آنقدر کوچک پیش از تغییر رادیکال بخشی از فرهنگ NZ تحصیلات است و تحولات LCN در این زمینه این قاعده مستثنی بودند.
در مواجهه با افزایش زمان صرف شده در دستگاه های دیجیتال چگونه می توانید مهارت های عملی تر را آموزش می دهیم, از جمله مقابله با سطح استرس و تعارض بین فردی?
این درخواست دعوت ادغام دو پیامد اجتماعی قابل توجهی در سراسر یادگیری و تندرستی.
- آموزش مدرن و روز و زندگی است در مورد ادغام فعالیت های دیجیتال و عملی. هر دو شکل از فعالیت های مهم است و می تواند افتخاری. یک هنرمند مدرن روز. او رنگ یک تصویر زیبا, نمایش آن در یک گالری هنری و به فروش می رساند از طریق توییتر و فیس بوک. تلاش عملی و دیجیتال او ترکیب را به شور و شوق او زنده. این سناریو غیر معمول به عنوان بسیاری از مدارس نیست, حرفه, معاملات, سازمان های هنری و جامعه با ادغام وظایف دیجیتال و عملی به شرایط آمده.
- رشد تندرستی برای مقابله با اضطراب, درگیری و تنش مسئولیت در سطح جامعه است. این یک نیاز است که مدارس و معلمان باید در آغوش است (و آنهایی که در حال حاضر انجام موثر) اما نه به تنهایی. آنها نیاز به دیگر همکاران سازمان دولتی از رفاه, سلامت, پلیس و عدالت در کنار آنها به عنوان یک آموزش جمعی و نیروی مراقبت به ترکیب یادگیری و تندرستی. آنها همچنین نیاز به رهبران جامعه و اعضای ارشد خانواده به بخشی از آن برادری آموزش.
(همه عکس ها حسن نیت ارائه میدهد از دکتر. برایان عنان)
من تاریخ و رهبران فکری در سطح جهان شناخته جمله سر مایکل باربر (UK), دکتر. مایکل بلوک (ایالات متحده), دکتر. لئون Botstein (ایالات متحده), استاد خشت کریستنسن (ایالات متحده), دکتر. لیندا عزیزم، هاموند (ایالات متحده), دکتر. MadhavChavan (هند), پروفسور مایکل فالن (کانادا), پروفسور هوارد گاردنر (ایالات متحده), پروفسور اندی هارگریوز (ایالات متحده), پروفسور ایوان هلمن (هلند), پروفسور کریستین Helstad (نروژ), ژان Hendrickson (ایالات متحده), پروفسور رز Hipkins (نیوزیلند), استاد کورنلیا Hoogland (کانادا), جناب جف جانسون (کانادا), خانم. شانتال کافمن (بلژیک), دکتر. EijaKauppinen (فنلاند), وزیر امور خارجه TapioKosunen (فنلاند), پروفسور دومینیک لافونتن (بلژیک), پروفسور هیو لادر (UK), پروردگار کن مک دونالد (UK), پروفسور جف کارشناسی ارشد (استرالیا), پرفسور بری McGaw (استرالیا), Shiv در نادار (هند), استاد R. Natarajan (هند), دکتر. PAK NG (سنگاپور), دکتر. دنیس پاپ (US), Sridhar Rajagopalan (هند), دکتر. دایان Ravitch (ایالات متحده), ریچارد ویلسون رایلی (ایالات متحده), سر کن رابینسون (UK), استاد PASI Sahlberg (فنلاند), استاد Manabu ساتو (ژاپن), آندریاس Schleicher (PISA, OECD), دکتر. آنتونی Seldon (UK), دکتر. دیوید شافر (ایالات متحده), دکتر. کیرستن همهجانبه هستند (نروژ), صدراعظم استفان Spahn (ایالات متحده), ایو Theze (LyceeFrancais ایالات متحده), پروفسور چارلز Ungerleider (کانادا), پروفسور تونی واگنر (ایالات متحده), سر دیوید واتسون (UK), استاد دیلن Wiliam (UK), دکتر. علامت گذاری Wormald (UK), پروفسور تئو Wubbels (هلند), پروفسور مایکل جوان (UK), و استاد Minxuan ژانگ (چین) به عنوان آنها در پرسش های بزرگ آموزش و پرورش تصویر است که تمام کشورهای امروز با آن مواجه بررسی.
جهانی جستجو برای آموزش و پرورش انجمن صفحه
C. M. روبین نویسنده دو مجموعه آنلاین به طور گسترده به عنوان خوانده شده که او دریافت است 2011 جایزه آپتون سینکلر, “جهانی جستجو برای آموزش و پرورش” و “چگونه آیا ما به عنوان خوانده شده?” او همچنین نویسنده سه کتاب پرفروش, محتوی رئال آلیس در سرزمین عجایب, ناشر است CMRubinWorld, و یک Disruptor بنیاد همکار.
دنبال C. M. روبین در توییتر: www.twitter.com/@cmrubinworld
نظرات اخیر