Ποια θα είναι η κληρονομιά των Αγώνων σε άλλες πρωτοβουλίες εκπαίδευσης στην κορυφή και ο Μπαράκ Ομπάμα? Πράγματι, τι έχει επιτευχθεί στη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης σε όλη τη χώρα από το 2012? Μήπως σημερινό παραδοσιακό μοντέλο της εκπαίδευσης καλύψει τις ανάγκες των περισσότερων φοιτητών? Είναι το πρόγραμμα σπουδών μας την προετοιμασία τους για τις θέσεις εργασίας που θα πρέπει να συμπληρώσετε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της τεχνητής νοημοσύνης? Ποιες είναι οι πιο κρίσιμες ανάγκες για την εκπαίδευση που οδηγεί στην 2030? Θα πρέπει να δίδακτρα στα δημόσια κολέγια και πανεπιστήμια είναι ελεύθερη?
Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες ετοιμάζεται να εκλέξει νέο πρόεδρο το Νοέμβριο, βάζοντας κάθε μαθητή σε μια πορεία προς ένα επιτυχημένο μέλλον θα πρέπει να απαιτείται συζήτηση σε κάθε προεδρική συζήτηση. Αυτή τη σεζόν στην Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση, φέρνουμε πίσω δημοφιλή μας 2012 σειρά Συζήτηση εκπαίδευση και να θέσει αυτές τις ερωτήσεις και σε άλλους να τους ηγέτες της σκέψης στην πρώτη γραμμή της εκπαιδευτικής αλλαγής. Ζητήσαμε Andy Hargreaves, Diane Ravitch, Howard Gardner, Randi Weingarten, Τζούλια Freeland Fisher, και Charles Fadel να φανταστεί κανείς ότι ήταν Γραμματέας της Παιδείας για τη νέα κυβέρνηση. Ποιες είναι οι απαντήσεις τους σε κάποια από τα μεγάλα ερωτήματα της εικόνας που αντιμετωπίζει τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης και της εκπαίδευσης?
Σήμερα καλωσορίζουμε Diane Ravitch. Ravitch είναι Ερευνών Καθηγητής Παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και ιστορικός της εκπαίδευσης. Από Την 1991 να 1993, ήταν Βοηθός Γραμματέας Παιδείας και Σύμβουλος προς τον Υπουργό Παιδείας Lamar Alexander στην κυβέρνηση του προέδρου Τζορτζ H.W. Θάμνος. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων, συμπεριλαμβανομένων: Ο θάνατος και η ζωή του Συστήματος Μεγάλης Αμερικανικής Σχολής: Πώς Δοκιμές και Επιλογή υπονομεύουν Εκπαίδευση (2010).
Diane, ποια θα είναι η κληρονομιά των Αγώνων σε άλλες πρωτοβουλίες εκπαίδευσης στην κορυφή και ο Μπαράκ Ομπάμα?
Στα επόμενα χρόνια, όταν οι ιστορικοί κοιτάξουμε πίσω στο αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα, είναι πιθανό να αναφερθώ η “πολιτικές Μπους-Ομπάμα,” γιατί Δεν Child Left Behind (NCLB) και Αγώνας για την κορυφή μοιράζονται μια παρόμοια ιδεολογία. Τα κοινόχρηστα υποθέσεις είναι ότι οι τυποποιημένες δοκιμές είναι τόσο το καλύτερο μέτρο της εκπαιδευτικής προόδου και ο στόχος της εκπαίδευσης. Η ιδεολογία στηρίζεται σε μια σταθερή πίστη σε εξωγενείς ανταμοιβές και οι τιμωρίες. Αν τα παιδιά έχουν δοκιμαστεί, Οι βαθμολογίες του τεστ τους χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει βαθμολογία τους, καθώς και οι αξιολογήσεις των εκπαιδευτικών τους, εντολέων, και σχολεία. Αγώνας για την κορυφή απαιτείται σχολεία σε όλη τη χώρα να υιοθετήσει αξιολόγηση της δοκιμασίας που βασίζεται και στη φωτιά εκπαιδευτικούς και κλείσιμο σχολείων με βάση τις βαθμολογίες του τεστ. Και όπως NCLB, Αγώνας για την κορυφή ενθάρρυνε την εσφαλμένη πεποίθηση ότι υπό ιδιωτική διαχείριση των σχολείων τσάρτερ και την κατάσταση εξαγορές ήταν μια επιτυχημένη θεραπεία για τα σχολεία χαμηλό σκορ.
Τόσο NCLB και Φυλή στην Κορυφή–και οι παραδοχές πίσω τους–ήταν όχι μόνο αναποτελεσματική αλλά και αποθαρρυντική για τους εκπαιδευτικούς και τις μεγάλες αποτυχίες της πολιτικής. Θα οδηγήσει σε πολλές κλείσιμο των σχολείων, ειδικά σε φτωχές κοινότητες και τις κοινότητες των χρωμάτων. Αυτές οι πολιτικές απέτυχαν να αναγνωρίσουν ότι ο πιο σημαντικός συσχετισμός (ή αιτία) από χαμηλές βαθμολογίες είναι η φτώχεια, οικογενειακό εισόδημα. Πολλοί εκπαιδευτικοί έχουν άδικα καύση, χρησιμοποιώντας ατελή μέτρα. Την ίδια στιγμή, ανεξέλεγκτη χάρτες ανοιχθούν από τις χιλιάδες, εκτροπή πόρων από τα δημόσια σχολεία και συχνά αρνούνται την εισαγωγή για τα παιδιά με τις μεγαλύτερες ανάγκες.
Κατά την άποψή μου,, ιστορικοί θα δούμε σε αυτήν την εποχή ως μια περίοδο απέτυχε εντολών, της σκόπιμης και αδαείς επιθέσεις στη δημόσια εκπαίδευση και το επάγγελμα της εκπαίδευσης, και ως μια στιγμή κατά την οποία οι επιχειρηματίες προσπάθησε να μετατρέψει την εκπαίδευση σε μια αγορά με σκοπό το κέρδος.
Τι θα πρέπει ο ρόλος της εκπαίδευσης είναι στην επίλυση των προβλημάτων της εισοδηματικής ανισότητας μας?
Η εκπαίδευση είναι η ευκαιρία. Για μερικά παιδιά, θα είναι πορεία τους από τη φτώχεια. Για πολλούς άλλους, τα σχολεία δεν είναι σε θέση να ξεπεράσει τα βάρη της φτώχειας. Εμείς σίγουρα έχουμε πάρα πολύ εισοδηματικές ανισότητες.
Ο καλύτερος τρόπος για να το λύσουμε θα ήταν για την κυβέρνηση να παρέχει επιχορηγήσεις των παιδιών, έτσι ώστε κανένα παιδί μεγαλώνει σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας.
Ότι, συν την επένδυση στην ανοικοδόμηση των υποδομών μας, έτσι ώστε να υπάρχουν θέσεις εργασίας για όσους είναι ικανοί και πρόθυμοι να εργαστούν. Όπως Bob Herbert αποδεικνύεται στο βιβλίο του “Χάνοντας τον τρόπο μας,” θα πρέπει να ανοικοδομήσουν γέφυρες μας, σήραγγες, αυτοκινητόδρομους, και σε άλλα μέρη της υποδομής μας. Θα πρέπει να υπάρχει αρκετή δουλειά για όλους.
Η εκπαίδευση θα πρέπει να προσφέρουν την ισότητα των εκπαιδευτικών ευκαιριών σε όλα τα παιδιά. Σχολεία σε κάθε γειτονιά, ανεξάρτητα από τον ταχυδρομικό κώδικα, θα πρέπει να προσφέρει μια άριστη εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένων και των τεχνών, ξένες γλώσσες, παιχνίδι, τεχνολογία, ιστορία, λογοτεχνία, οι επιστήμες, μαθηματικά, και τις ευκαιρίες για να δημιουργήσετε και να κάνει τα πράγματα.
Τι έχει τις ΗΠΑ ως σύνολο επιτευχθεί, δεδομένου 2012 στον τομέα της εκπαίδευσης? Με δεδομένη την μετατόπιση της εστίασης στην παγκόσμια συζήτηση για τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης από το 3 R στην 4 Γ, ποια είναι τα κρίσιμα βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε για να παράγουν ένα νέο πλαίσιο εκπαίδευσης για τις ΗΠΑ?
Οι ΗΠΑ έχει περάσει από μια καταστροφική εποχή επικεντρώθηκε σε δοκιμές high-stakes και την ιδιωτικοποίηση από το πέρασμα του NCLB σε 2001.
Χρειαζόμαστε ένα νέο όραμα για την εκπαίδευση, ένα που ελαχιστοποιεί τις δοκιμές και χρησιμοποιεί δοκιμασίες μόνο για διαγνωστικούς σκοπούς. Ένα νέο όραμα θα δούμε κάθε παιδί ως άτομο που έχει διαφορετικά συμφέροντα και τις ανάγκες. Ένα νέο όραμα θα αντιμετωπίσει τους δασκάλους με σεβασμό ως επαγγελματίες. Ένα νέο όραμα θα προετοιμάσει τα παιδιά για έναν κόσμο στον οποίο είναι σε θέση να λαμβάνει ενημερωμένες αποφάσεις για τον εαυτό τους, τις οικογένειές τους, και τις κοινότητές τους.
Τι διοδίων έχει αναλάβει τη φτώχεια για τις ευκαιρίες μάθησης? Πώς μπορούμε να αρχίσουμε να μειώσει την επίδρασή της στους μαθητές?
Η φτώχεια σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την κακή εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων–με τα αποτελέσματα της δοκιμής, κατά συνήθεια απουσία, τα ποσοστά εγκατάλειψης του σχολείου, και κάθε άλλο μέτρο της επίτευξης και της επίτευξης. Τα παιδιά υποστεί ζημία από την πείνα, το πρόβλημα των αστέγων, χωρίς αντιμετώπιση ασθενειών, και ο φόβος. Μελέτες έχουν δείξει ότι η φτώχεια βλάπτει την ψυχική και σωματική ανάπτυξη των παιδιών. μόνο πρόσφατα, έχουμε μάθει ότι τα παιδιά στις φτωχές κοινότητες πολύ συχνά εκτεθειμένοι σε οδηγήσει στο πόσιμο νερό τους, το οποίο είναι τοξικό και μπορεί να έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις.
Ο καλύτερος τρόπος για τη μείωση των επιπτώσεων της φτώχειας είναι η μείωση της φτώχειας, για να βεβαιωθείτε ότι κάθε παιδί έχει ίσες πιθανότητες να μεγαλώσουν υγιή.
Πώς μπορούμε να κάνουμε τη διδασκαλία πιο διάσημο καριέρα? Πώς μπορούμε να δελεάσει καλύτερα ταλέντα της ποιότητας μακριά από το πιο προσοδοφόρα σταδιοδρομία και στις σχολικές αίθουσες? Πώς μπορούμε να διατηρούν καλούς δασκάλους και βεβαιωθείτε ότι είναι όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη?
Για την τελευταία δεκαετία, οι εκπαιδευτικοί έχουν άδικα κατηγορηθεί για φοιτητές’ κακή ακαδημαϊκή επίδοση. Οι εκπαιδευτικοί που σερβίρεται ως αποδιοπομπαίος τράγος για να δικαιολογήσουν την απροθυμία της κοινωνίας μας να κάνουμε τίποτα για να βελτιώσουν τις ζωές των παιδιών, οικογένειες, και τις κοινότητες. Το καθεστώς δοκιμών του Μπους και του Ομπάμα αφαιρεθεί επαγγελματική αυτονομία από τους εκπαιδευτικούς. Οι εκπαιδευτικοί άρχισαν να αισθάνονται ότι η δουλειά τους ήταν να προετοιμάσει τα παιδιά για να πάρετε εξετάσεις και στη συνέχεια να παρακολουθεί δοκιμή-λήψη. Αυτό ήταν βαθύτατα αποθαρρυντική για πολλά. Σε όλη τη χώρα, υπήρχαν καταστροφική πτώση του αριθμού των ατόμων που εισέρχονται διδασκαλίας, και μια αύξηση στην έξοδο των έμπειρων δασκάλων.
Για να κάνετε τη διδασκαλία πιο διάσημο καριέρα, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι η διδασκαλία αντιμετωπίζεται ως επάγγελμα και μια καριέρα, όχι ένα σκαλοπάτι. Σε απευθείας σύνδεση βαθμούς δεν θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως νόμιμη. Όποιος διδάσκει σε ένα προ-K για να 12 το σχολείο θα πρέπει να πιστοποιούνται και αδειοδοτούνται. Όλα πρέπει να έχουν τουλάχιστον ένα έτος από την επαγγελματική μελέτη της εκπαίδευσης, συν τη διδασκαλία των φοιτητών. Όσοι επιθυμούν να ανακατεύομαι στη διδασκαλία, όπως Διδάξτε για την Αμερική, θα πρέπει να είναι σε θέση να εξυπηρετήσει ως επικουρικού προσωπικού ή καθηγητές’ βοηθούς.
Εξάλλου, τα κράτη πρέπει να αντιστραφεί νόμοι που καταργούν τους εκπαιδευτικούς’ δικαιώματος για δίκαιη δίκη. Και, φυσικά, οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να λαμβάνουν αποζημίωση ανάλογα με τη σημασία που δίνουμε στην εργασία τους. Δεν μπορούμε να περιμένουμε για να δελεάσουν τους αριστούχους αποφοίτους όταν οι εκπαιδευτικοί αμείβονται ανεπαρκώς. Για να διατηρήσουν την καλή τους εκπαιδευτικούς, πρέπει να επιτρέπουν στους εκπαιδευτικούς να πάρουν αποφάσεις για το πώς θα διδάξουν και να εγκαταλείψει τις προσπάθειες των νομοθετικών σωμάτων να micromanage την εργασία τους. Επαγγελματική αυτονομία είναι απαραίτητη για κάθε επαγγελματία. Θα πρέπει να εργάζονται εντός των κανόνων και της δεοντολογίας του επαγγέλματός τους, όχι οι εντολές των μη εκπαιδευτικών στα πολιτειακά νομοθετικά σώματα.
Πώς μπορούμε να κάνουμε την τριτοβάθμια εκπαίδευση πιο αποτελεσματική στην κάλυψη των αναγκών απασχόλησης του κόσμου έξω από την πανεπιστημιούπολη?
Είναι αδύνατο να νομοθετήσει ένα ένα μέγεθος ταιριάζει σε όλους μορφή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Διαφορετικά ιδρύματα ανταποκρίνονται σε διαφορετικές ανάγκες, και οι μαθητές επιλέγουν αυτό που ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες τους. Μερικοί θα συνεχίσει να είναι φιλελεύθερα κολλέγια τεχνών, άλλοι θα είναι ολοκληρωμένη πανεπιστήμια, άλλοι θα προετοιμάσει για σταδιοδρομία. Η πιο σημαντική πτυχή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που απαιτεί προσοχή είναι το υψηλό κόστος για τους φοιτητές; πολλά κράτη έχουν μετατοπιστεί το κόστος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από τους φορολογούμενους σε μεμονωμένους μαθητές. Το κόστος είναι απαγορευτικό για πολλούς φοιτητές. Αυτό είναι ένα ζήτημα δημόσιας πολιτικής που μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστούν από τους εκλεγμένους αξιωματούχους μας.
(Οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του CMRubinWorld)
Έλα μαζί μου και παγκοσμίως γνωστή ηγέτες σκέψης συμπεριλαμβανομένου του Sir Michael Barber (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Michael Block (ΗΠΑ), Ο Δρ. Leon Botstein (ΗΠΑ), Καθηγητής Clay Christensen (ΗΠΑ), Ο Δρ. Linda Ντάρλινγκ-Hammond (ΗΠΑ), Ο Δρ. MadhavChavan (Ινδία), Ο καθηγητής Michael Fullan (Καναδάς), Ο καθηγητής Howard Gardner (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Andy Hargreaves (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Yvonne Hellman (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Kristin Helstad (Νορβηγία), Jean Hendrickson (ΗΠΑ), Καθηγητής Rose Hipkins (Νέα Ζηλανδία), Καθηγητής Cornelia Hoogland (Καναδάς), Αξιότιμο Jeff Johnson (Καναδάς), Η κ. Chantal Kaufmann (Βέλγιο), Ο Δρ. EijaKauppinen (Φινλανδία), Υφυπουργός TapioKosunen (Φινλανδία), Ο καθηγητής Dominique Λαφοντέν (Βέλγιο), Ο καθηγητής Hugh Lauder (Ηνωμένο Βασίλειο), Lord Ken Macdonald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Geoff Masters (Αυστραλία), Καθηγητής Barry McGaw (Αυστραλία), Shiv Nadar (Ινδία), Καθηγητής R. Natarajan (Ινδία), Ο Δρ. PAK NG (Σιγκαπούρη), Ο Δρ. Denise Πάπα (ΗΠΑ), Sridhar Rajagopalan (Ινδία), Ο Δρ. Diane Ravitch (ΗΠΑ), Richard Wilson Riley (ΗΠΑ), Sir Ken Robinson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Pasi Sahlberg (Φινλανδία), Καθηγητής Manabu Sato (Ιαπωνία), Andreas Schleicher (PISA, ΟΟΣΑ), Ο Δρ. Anthony Seldon (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. David Shaffer (ΗΠΑ), Ο Δρ. Kirsten Μοναδική Are (Νορβηγία), Στήβεν Spahn (ΗΠΑ), Yves Theze (LyceeFrancais ΗΠΑ), Ο καθηγητής Charles Ungerleider (Καναδάς), Ο καθηγητής Tony Wagner (ΗΠΑ), Sir David Watson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Dylan Γουίλιαμ (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Mark Wormald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Theo Wubbels (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Michael Young (Ηνωμένο Βασίλειο), και ο καθηγητής Minxuan Zhang (Κίνα) καθώς εξερευνούν τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης εικόνα που όλα τα έθνη αντιμετωπίζουν σήμερα.
Η Παγκόσμια αναζήτηση για την Εκπαίδευση της Κοινότητας Σελίδα
C. M. Rubin είναι ο συγγραφέας των δύο πολυδιαβασμένα online σειρά για την οποία έλαβε ένα 2011 Βραβείο Upton Sinclair, “Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση” και “Πώς θα μας Διαβάστε?” Είναι επίσης ο συγγραφέας του μπεστ σέλερ τρία βιβλία, Συμπεριλαμβανομένων Η Ρεάλ Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, Είναι ο εκδότης του CMRubinWorld, και είναι ένα Ίδρυμα Fellow δι'υπερήχων.
Ακολουθήστε C. M. Rubin στο Twitter: www.twitter.com/@cmrubinworld
Πρόσφατα σχόλια