Ας μιλήσουμε για τη διδασκαλία. Randi Weingarten είναι ο Πρόεδρος της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Καθηγητών (AFT), που αντιπροσωπεύει τους εκπαιδευτικούς και τους επαγγελματίες υγείας για να βεβαιωθείτε ότι η δικαιοσύνη και η δημοκρατία επικρατεί. Μακρόχρονη καριέρα της ως Προέδρου των Ηνωμένων Ομοσπονδίας των Δασκάλων κερδίσει τον έπαινο του είναι ένας από τους πλέον σημαίνοντες κάτοικοι της Νέας Υόρκης στο New York Observer. Δέσμευσή της για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και την υποστήριξή της για τα τοπικά συνδικάτα είναι μια εμπνευσμένη παράδειγμα του τι χρειάζεται για να εξασφαλίσει βιώσιμες λύσεις κοινότητας για το μέλλον της εκπαίδευσης. Σε αυτή τη συνέντευξη, Θα μιλήσω με τον Randi για το τι μπορούμε να μάθουμε από τα επιτυχημένα μοντέλα εκπαίδευσης στο εξωτερικό, η αυξανόμενη σημασία των δασκάλων που έχουν ισχυρή παγκόσμια και πολιτιστική επάρκεια, και πώς οι ΗΠΑ μπορεί να κάνει καλύτερα τη δουλειά της υποστήριξης των εκπαιδευτικών. Της παγκοσμίως ενημέρωσε ιδέες είναι ό, τι έχουμε συνηθίσει να περιμένουμε από Weingarten, ο οποίος γράφει μια μηνιαία στήλη, “Αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο,” για το New York Times’ Κυριακή κριτική.
Randi, όλες οι χώρες μοιράζονται μια κοινή επιθυμία για τη δημιουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος υψηλής ποιότητας που προετοιμάζει τα παιδιά για την επιτυχία στη ζωή τους. Έχετε παρακολουθήσει τις Διεθνείς Διασκέψεις Κορυφής για τη Διδασκαλία επάγγελμα και κάνει επισκέψεις μελέτης σε άλλες χώρες – τι σας εντυπωσίασε περισσότερο από όλο τον κόσμο που θα μπορέσουμε να χρησιμοποιήσει στις ΗΠΑ?
Καθισμένος στα τραπέζια Σύνοδο Κορυφής αυτά τα τελευταία χρόνια, Έχω ακούσει τους πολλούς τρόπους που οι εκπαιδευτικοί έχουν περισσότερο σεβασμό σε άλλες χώρες από ό, τι εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι εκπαιδευτικοί ακούσει, όχι μόνο από τους γονείς και τους διαχειριστές, αλλά και από φορείς χάραξης πολιτικής. Η φωνή τους σημασία στις αποφάσεις που τους έχουν αντίκτυπο, τους μαθητές και τα σχολεία τους. Αυτό ενισχύεται από τα αποτελέσματα της διδασκαλίας και της Διεθνούς Έρευνας Μάθηση (ΑΥΤΑ) τα οποία δείχνουν ότι, σε χώρες όπου οι εκπαιδευτικοί πιστεύουν ότι το επάγγελμά τους έχει αξία, υπάρχουν υψηλότερα επίπεδα των επιδόσεων των μαθητών.
Γνωρίζουμε ότι στα σχολεία όπου οι εκπαιδευτικοί εμπιστευθεί και τις φωνές τους, αποτιμημένες, μάθηση γίνεται δουλειά του καθενός. Το σύνολο του προσωπικού εργάζεται από κοινού για την επιτυχία του όλου σχολείο. Έχω δει ο ίδιος. Για παράδειγμα, στη Φινλανδία, Τη Σιγκαπούρη και την Ιαπωνία, η προσέγγιση είναι πολύ διαφορετική από την κορυφή προς τα κάτω, μου-τρόπος-ή-η-εθνική οδό κύρωση και κατηγορούν προσέγγιση για την υπευθυνότητα που βλέπουμε σε πάρα πολλά σχολεία στις ΗΠΑ. Αν θέλουμε να πετύχουμε τον στόχο μας για μια υψηλής ποιότητας δημόσια εκπαίδευση για κάθε παιδί, θα πρέπει να κλίνει σε προετοιμασία, πρακτική, και τη συνεργασία–δεν είναι υψηλό διακύβευμα δοκιμών και τα στενά της λογοδοσίας.
Όταν οι εκπαιδευτικοί και οι διευθυντές σχολείων μπορούν να συνεργαστούν σε προγράμματα σπουδών, διδακτική πρακτική και εκτιμήσεις, οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα. Κοιτάξτε μελέτη μάθημα της Ιαπωνίας, ή δάσκαλος που μοιράζονται στη Σαγκάη. Δυστυχώς, σε πάρα πολλά σημεία στις Η.Π.Α., πολιτική και πρακτική απλά δεν υποστηρίζουν τη συνεργασία. Γνωρίζατε ότι Η.Π.Α.. δάσκαλοι ήταν λιγότερο πιθανό από ό, τι το μέσο όρο TALIS να αναφέρουν ότι ποτέ διδάξουν σε μια ομάδα ή να συμμετέχουν σε συνεργατικά επαγγελματική εκπαίδευση? Και ότι λιγότεροι από τους μισούς Η.Π.Α. οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στην έρευνα σε TALIS είχε παρατηρηθεί ποτέ άλλους εκπαιδευτικούς’ τάξεις ή παρέχουν ανατροφοδότηση?
Οι καθηγητές μας είναι επαρκώς εξοπλισμένες για να αντιμετωπίσουν την παγκόσμια αρμοδιότητες? Τι πρέπει να βελτιωθεί? Κάνουμε αρκετά για να εκθέσουν τους μαθητές μας σε άλλους πολιτισμούς?
Ας ξεκινήσουμε με το τι σημαίνει να είσαι σε παγκόσμιο αρμόδιες, η οποία πιστεύω ότι είναι η ικανότητα να κατανοήσουν και να δράσουν σε θέματα παγκόσμιας σημασίας. Για να το κάνετε αυτό, οι μαθητές πρέπει να οικοδομήσουμε σεβασμό και σχέσεις εμπιστοσύνης; εργαστούν από κοινού; να εφαρμόσουν τις γνώσεις για να λύσει προβλήματα; επικοινωνούν αποτελεσματικά σε διάφορα περιβάλλοντα; και επιμένουν μέσα από τις προκλήσεις και τις οπισθοδρομήσεις.
Εξάλλου, μαθητές να αποκτήσουν σφαιρική και της πολιτισμικής επάρκειας, όταν αυτά είναι εκτεθειμένα σε ανθρώπους που είναι διαφορετικοί από ό, τι είναι, και στην τέχνη, μουσική, ιστορία και τον πολιτισμό των άλλων λαών, φυλών και λαών. Αλλά σε πάρα πολλά σχολεία στις ΗΠΑ, πάνω-δοκιμή και υποχρηματοδότηση στενεύουν τα προγράμματα σπουδών, ως δημόσια σχολεία σε όλη τη χώρα γίνονται όλο και εκ νέου διαχωρίζονται.
Η επίτευξη παγκόσμιας ικανότητα απαιτεί επίσης οι εκπαιδευτικοί να είναι πολιτισμικά αρμόδιες. Αποτελεσματική εκπαιδευτικοί γνωρίζουν πώς τα παιδιά μαθαίνουν και να αναπτύσσονται, ξέρουν το ακαδημαϊκό περιεχόμενο που διδάσκουν, Και ξέρουν πώς να διδάσκουν ότι το περιεχόμενο σε διάφορες ομάδες μαθητών που χρησιμοποιούν πολιτισμικά ανταποκρίνονται πρακτικές. Όλα αυτά ξεκινά στα προγράμματα προετοιμασία των εκπαιδευτικών, που πρέπει να περιλαμβάνει μια έμφαση στο περιεχόμενο, η κατανόηση της πολιτισμικής πολυμορφίας και μια ισχυρή κλινική εμπειρία, όπου οι μελλοντικοί εκπαιδευτικοί μπορούν να παρακολουθήσουν έμπειρους καθηγητές σε δράση και πρακτική υπό την εποπτεία τους, – σαν ένα είδος ιατρικής κατοικία. Πιστεύουμε ότι, πριν πάρει μια τάξη τη δική τους, οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα στηρίγματα και να είναι σε θέση να αποδείξουν την επάρκειά τους. Όπως είπαμε στην έκθεσή μας “Ανεβάζει τον πήχη”, Πολύ συχνά οι νέοι εκπαιδευτικοί πέταξε τα κλειδιά για την τάξη τους και αφήνονται να βυθίζονται ή να κολυμπήσετε.
Η ποιότητα των σχολείων μας μπορεί να είναι μόνο τόσο καλή όσο η ποιότητα των εκπαιδευτικών μας. Τα σχολικά μας συστήματα βρίσκονται σε μειονεκτική θέση έναντι των συστημάτων όπως αυτό της Φινλανδίας και της Σιγκαπούρης? Μετά από όλα, Αυτές οι χώρες δίνουν μια τεράστια έμφαση στη διδασκαλία του επαγγέλματός τους.
Η ποιότητα του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού περιστρέφεται γύρω από τρία πράγματα: μισθοί της μεσαίας τάξης, ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ–ο οποίος, όπως γνωρίζουμε, Οι συνθήκες μάθησης – και τη συνεργασία. Η διδασκαλία είναι τόσο τέχνη και την επιστήμη; είναι ένα επάγγελμα που απαιτεί πάθος, τη δέσμευση και τη γνώση. Πρέπει να δώσουν στους εκπαιδευτικούς την ώρα, εργαλεία και εμπιστοσύνης ώστε να μπορέσουν να κάνουν τη δουλειά τους καλά.
Στις Η.Π.Α., Είμαστε πολύ μακριά από το να αναγνωρίσει πραγματικά τη διδασκαλία ως ένα αξιόλογο επάγγελμα. Αυτή η αναγνώριση ξεκινά με την αποζημίωση και τα οφέλη που αρμόζουν σε μια μεσαία τάξη επαγγελματική σταδιοδρομία. Ως Πρόεδρος Ομπάμα τόνισε πρόσφατα, η κορυφή 25 διαχειριστές των hedge funds κερδίζουν περισσότερα από ό, τι όλοι οι εκπαιδευτικοί νηπιαγωγείο στις ΗΠΑ. συνδυασμένη! (Και, οι εν λόγω διαχειριστές των hedge funds πληρώνουν χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές από αυτούς τους καθηγητές.)
Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι ο καλύτερος τρόπος για να εξασφαλίσει καλύτερες αμοιβές, τα οφέλη και το σεβασμό. Σε όλη την ιστορία μας, συνδικάτα συνέβαλαν στη δημιουργία μιας ακμάζουσας μεσαίας τάξης, και τα χρειαζόμαστε τώρα περισσότερο από ποτέ για την καταπολέμηση της όξυνσης των ανισοτήτων. Ενώσεις και απασχόληση στο δημόσιο τομέα έχουν κεντρικό ρόλο στις προσπάθειες των Αφρο-Αμερικανών, Λατίνοι και οι άλλες παραδοσιακά περιθωριοποιημένες ομάδες να αποκτήσουν πρόσβαση στη μεσαία τάξη.
Και τα συνδικάτα έχουν σημασία για τα αποτελέσματα, πάρα πολύ. Μαθήματα ΟΟΣΑ PISA από τις Ηνωμένες Πολιτείες σημειώνεται, και θέλω να αναφέρω αυτό ακριβώς: “Όσο υψηλότερη είναι μια χώρα σε τραπέζια εκπαίδευση πρωτάθλημα του κόσμου, το πιο πιθανό είναι ότι η χώρα εργάζεται εποικοδομητικά με τα συνδικάτα και τη θεραπεία τους δασκάλους του ως επαγγελματίας εταίρους.”
Γνωρίζουμε επίσης ότι οι εκπαιδευτικοί στο Η.Π.Α.. αντιμετωπίζουν αυξανόμενη πίεση στην εργασία. Πρόσφατα, η AFT και ο Σύλλογος Δασκάλων Badass δημιούργησε μια εθελοντική έρευνα για να αρχίσετε να καταλαβαίνετε το άγχος και την υγεία του συνέπειες για τους εκπαιδευτικούς και το λοιπό προσωπικό του σχολείου. Λάβαμε μια συντριπτική απάντηση από σχεδόν 32,000 εκπαιδευτικούς. Μερικά από τα αποτελέσματα κλιμακώνοντας: Σχεδόν το ήμισυ των ερωτηθέντων δεν είναι πλέον τόσο ενθουσιώδεις για το επάγγελμά τους, όπως ήταν όταν άρχισαν. Λιγότεροι από τους μισούς είναι σε θέσεις εργασίας που τους επιτρέπουν να κάνουν πολλά αποφάσεων σχετικά με τις δικές τους. Μόνο ένας στους πέντε αισθάνεται σεβαστή από κυβερνητικούς αξιωματούχους και τα μέσα ενημέρωσης. Σχεδόν τα τρία τέταρτα συχνά βρίσκουν δουλειά τους αγχωτική. Και, μια από τις μεγαλύτερες στρεσογόνους παράγοντες στο χώρο εργασίας ήταν η υιοθέτηση νέων πρωτοβουλιών χωρίς την κατάλληλη εκπαίδευση ή επαγγελματική ανάπτυξη, εντολή του προγράμματος σπουδών, και τυποποιημένες δοκιμές.
Εκπληκτικά, 45 τοις εκατό των ερωτηθέντων δεν παίρνουν επαρκή διαλείμματα ακόμη και να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα. Ακόμη, παρ 'όλα αυτά, δεν παραιτούνται, και απλά 14 τοις εκατό είπαν ότι είναι πολύ πιθανό να αναζητήσουν εργασία εκτός του τομέα της εκπαίδευσης μέσα στον επόμενο χρόνο. Όλο αυτό ενισχύει το γεγονός ότι η διδασκαλία θα είναι πάντα ένα σημαντικό επάγγελμα, αλλά υπάρχουν πολλά περισσότερα που πρέπει να γίνουν για να κάνει μια ελκυστική και βιώσιμη επάγγελμα στις ΗΠΑ. σήμερα.
(Όλες οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του AFT)
Έλα μαζί μου και παγκοσμίως γνωστή ηγέτες σκέψης συμπεριλαμβανομένου του Sir Michael Barber (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Michael Block (ΗΠΑ), Ο Δρ. Leon Botstein (ΗΠΑ), Καθηγητής Clay Christensen (ΗΠΑ), Ο Δρ. Linda Ντάρλινγκ-Hammond (ΗΠΑ), Ο Δρ. MadhavChavan (Ινδία), Ο καθηγητής Michael Fullan (Καναδάς), Ο καθηγητής Howard Gardner (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Andy Hargreaves (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Yvonne Hellman (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Kristin Helstad (Νορβηγία), Jean Hendrickson (ΗΠΑ), Καθηγητής Rose Hipkins (Νέα Ζηλανδία), Καθηγητής Cornelia Hoogland (Καναδάς), Αξιότιμο Jeff Johnson (Καναδάς), Η κ. Chantal Kaufmann (Βέλγιο), Ο Δρ. EijaKauppinen (Φινλανδία), Υφυπουργός TapioKosunen (Φινλανδία), Ο καθηγητής Dominique Λαφοντέν (Βέλγιο), Ο καθηγητής Hugh Lauder (Ηνωμένο Βασίλειο), Lord Ken Macdonald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Geoff Masters (Αυστραλία), Καθηγητής Barry McGaw (Αυστραλία), Shiv Nadar (Ινδία), Καθηγητής R. Natarajan (Ινδία), Ο Δρ. PAK NG (Σιγκαπούρη), Ο Δρ. Denise Πάπα (ΗΠΑ), Sridhar Rajagopalan (Ινδία), Ο Δρ. Diane Ravitch (ΗΠΑ), Richard Wilson Riley (ΗΠΑ), Sir Ken Robinson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Pasi Sahlberg (Φινλανδία), Καθηγητής Manabu Sato (Ιαπωνία), Andreas Schleicher (PISA, ΟΟΣΑ), Ο Δρ. Anthony Seldon (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. David Shaffer (ΗΠΑ), Ο Δρ. Kirsten Μοναδική Are (Νορβηγία), Στήβεν Spahn (ΗΠΑ), Yves Theze (LyceeFrancais ΗΠΑ), Ο καθηγητής Charles Ungerleider (Καναδάς), Ο καθηγητής Tony Wagner (ΗΠΑ), Sir David Watson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Dylan Γουίλιαμ (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Mark Wormald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Theo Wubbels (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Michael Young (Ηνωμένο Βασίλειο), και ο καθηγητής Minxuan Zhang (Κίνα) καθώς εξερευνούν τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης εικόνα που όλα τα έθνη αντιμετωπίζουν σήμερα.
Η Παγκόσμια αναζήτηση για την Εκπαίδευση της Κοινότητας Σελίδα
C. M. Rubin είναι ο συγγραφέας των δύο πολυδιαβασμένα online σειρά για την οποία έλαβε ένα 2011 Βραβείο Upton Sinclair, “Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση” και “Πώς θα μας Διαβάστε?” Είναι επίσης ο συγγραφέας του μπεστ σέλερ τρία βιβλία, Συμπεριλαμβανομένων Η Ρεάλ Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, Είναι ο εκδότης του CMRubinWorld, και είναι ένα Ίδρυμα Fellow δι'υπερήχων.
Ακολουθήστε C. M. Rubin στο Twitter: www.twitter.com/@cmrubinworld
Πρόσφατα σχόλια