Πόσο σημαντικό είναι ο χορός στη ζωή? Πόσο σημαντικό είναι το οξυγόνο στη ζωή?
Στον αμερικανικό πολιτισμό σήμερα, Η κληρονομιά της Μάρθα Γκράχαμ χρησιμεύει ως μόνιμη υπενθύμιση της σημασίας του χορού στη ζωή μας. Γκράχαμ, που πέθανε το 1991, παραμένει η πιο τιμημένη και διάσημη φιγούρα στον αμερικανικό χορό, ένας από τους σημαντικότερους χορευτές του, και η μητέρα του σύγχρονου χορού. Cameron Basden, Διευθυντής χορού, Κέντρο Τεχνών Interlochen, εξηγεί: “Βρίσκοντας την επόμενη Μάρθα Γκράχαμς του κόσμου, ένα μείγμα εργαλείων είναι αναγκαιότητα. Καλή εκπαίδευση χορού – μια σταθερή βάση ενισχυμένη με διάφορα στυλ και τεχνικές; και την ικανότητα εξερεύνησης και δημιουργίας μέσω της σύνθεσης, χορογραφία και συνεργατική εργασία. Το πιο σημαντικό από όλα είναι να έχεις κάτι να εκφράσεις ή να πεις μέσω κίνησης, το οποίο απαιτεί ένα ασφαλές περιβάλλον για έκφραση ενώ έχει σαφείς παραμέτρους. Εχοντας πει αυτό, Οι καλλιτέχνες πρέπει να ενθαρρυνθούν να σκέφτονται έξω από το κουτί.”
Ένας καινοτόμος, Ένας χορευτής, ένας εκπαιδευτικός, ένας καλλιτέχνης, ένας οραματιστής, Η Μάρθα Γκράχαμ επανάσταση όχι μόνο στον κόσμο του χορού αλλά και της μουσικής, κοστούμι, σχεδιασμός σκηνής, μακιγιάζ και φωτισμός. Είναι εντυπωσιακό να παρακολουθείτε τους μαθητές να εκτελούν έργα όπως “Αιρετικός”, “Βήματα στο δρόμο”, “Dark Meadow Σουίτα”, “Το προοίμιο για δράση”, “Πανόραμα”, και “Εκτροπή Αγγέλων” και θεωρήστε ότι αυτά τα πρωτοποριακά έργα που μπορεί να φαίνονται σε ορισμένα (που δεν γνωρίζουν καλά τον Γκράχαμ) ως παγκόσμια πρεμιέρα του 21ου αιώνα, ενώ είναι πραγματικά κλασικά αριστουργήματα που δημιουργήθηκαν αρχικά από τον αφέντη τους σε ορισμένες περιπτώσεις 80 χρόνια πριν. “Η τεχνική Graham ωφελεί το μυαλό, σώμα, και το πνεύμα του χορευτή,” εξηγεί η Mary Harney, Artist-in-Residence στο Skidmore College. “Η επιρροή του Γκράχαμ φαίνεται στο έργο και στις φιλοσοφίες πολλών από τους κορυφαίους χορογράφους του σήμερα, Ohad Naharin και Robert Battle μεταξύ τους. Θα υπάρξει μια επόμενη Μάρθα Γκράχαμ? Ίσως?”
Σε όλη τη Βόρεια και Νότια Αμερική, Ευρώπη, Αφρική, Ασία και Μέση Ανατολή, Το έργο του Graham έχει λάβει διεθνή αναγνώριση. Από 2003, η εταιρεία Martha Graham Dance έχει συνεργαστεί με σχολεία και πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο για να παρουσιάσει τους χορούς του Graham. “Στη δεκατέσσερα χρόνια εμπειρίας μου να διδάσκω στα παιδιά την τεχνική Graham, Ανακάλυψα ότι αγαπούν τις ιστορίες της Μάρθα, ιδέες, και έννοιες πίσω από τις μελέτες κίνησης που χρησιμοποιούν ευφάνταστα για την παραγωγή της κίνησης. Το αποτέλεσμα είναι ένα πιο ελεύθερο άτομο σκέψης — αυτοκινούμενοι και πιο αυτοδύναμοι με ευκρινέστερες δεξιότητες κριτικής σκέψης και εαυτό- πειθαρχία,” σχολιάζει ο Peter London, Καθηγητής στο The New World School of Miami-Dade και καλλιτεχνικός διευθυντής, Peter London Global Dance Theater.
Αυτή την Τετάρτη, Μάρτιος 14, στο θέατρο Joyce στη Νέα Υόρκη, 100 μαθητές από την Interlochen Arts Academy (Μίτσιγκαν), Πανεπιστήμιο Point Park (Πενσυλβάνια), Πανεπιστήμιο της Αριζόνα (Αριζόνα), Skidmore College (Νέα Υόρκη), Η Σχολή Τεχνών του Νέου Κόσμου (Φλόριντα), Η Σχολή Hartt του Πανεπιστημίου του Χάρτφορντ (Κονέκτικατ), και η Σχολή Graham II, θα πάρει τη σκηνή για να εκπαιδεύσει, καταπλήσσω, εμπνέω, και να μας υπενθυμίσετε ότι χρειαζόμαστε περισσότερα Martha Grahams. Είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω περαιτέρω με τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή της εταιρείας Martha Graham Dance Company, Janet Eilber:
Τι θέλουμε να κερδίσουν τα παιδιά από μια τέχνη – ποιες είναι οι τιμές που υπάρχουν εκεί?
Θέλουμε τα παιδιά να κατανοήσουν την αξία της αυτο-έκφρασης και μέσω αυτής της έκφρασης, η αξία του εαυτού. Θέλουμε να τους δώσουμε την ευκαιρία να συνδεθούν βαθιά με αυτά που έχουν να τους δώσουν, δίνοντάς τους εναλλακτικούς τρόπους να το πουν. Θέλουμε να κατανοήσουν την επιτυχία και τα επιτεύγματα με τρόπο που μπορεί να μην είναι διαθέσιμοι σε αυτούς με την πιο παραδοσιακή ακαδημαϊκή προσέγγιση. Θέλουμε τα παιδιά να έχουν μια καλύτερη ενημερωμένη προοπτική για την κατανόηση του κόσμου. Η τέχνη του Γκράχαμ, τα θέματα και οι καινοτομίες της αντηχούν με την ιδέα της αυτο-ενδυνάμωσης. Η ουσία της επανάστασης της Μάρθα είναι ότι πήρε τις χειρονομίες της γλώσσας του σώματος — η πιο πρωταρχική μορφή της αυτο-έκφρασης — και τους θεατρικοποίησε. Ακόμα και το μικρότερο παιδί μπορεί να συνδεθεί με την ιδέα, αλλά αυτές οι προσωπικές ανακαλύψεις φαίνεται να είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικές με τους χορευτές της πανεπιστημιακής μας ηλικίας.
Ποιο είναι το εταιρικό όραμα του Graham για συνεχή εκπαίδευση χορού σε εκπαιδευτικά ιδρύματα στο επόμενο 5 να 10 χρόνια?
Πιστεύουμε ότι ο τομέας του σύγχρονου χορού είναι έτοιμος να επεκτείνει την προσέγγισή του στην εκπαίδευση και την πρόσβαση του κοινού. Το πεδίο γεννήθηκε από, και οδηγείται από, επανάσταση – απορρίπτοντας το παρελθόν για να σφυρηλατήσουμε το μέλλον. Αλλά τώρα είμαστε περίπου εκατό ετών, και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έχουμε ένα σώμα κλασικών – αριστουργήματα της αμερικανικής τέχνης – και ένα σημαντικό παρελθόν στο οποίο πρέπει να τιμήσουμε και να οικοδομήσουμε. Χρειαζόμαστε μια προσέγγιση για τον American Dance που γιορτάζει τόσο το παρελθόν όσο και το μέλλον, που χρησιμοποιεί την κληρονομιά της καινοτομίας ως σημείο εκκίνησης για να εμπνεύσει νέο έργο και τη δημιουργικότητα των μελλοντικών καλλιτεχνών.
Πώς αξιολογείτε τους μαθητές που συμμετέχουν σε αυτήν την εκδήλωση?
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αξιολογήσετε το ταξίδι – και εννοώ την καλλιτεχνική διαδικασία αυτών των μαθητών που έρχονται στο θέατρο Joyce τον Μάρτιο 14. Υπάρχουν τα πιο εύκολα μετρημένα πράγματα, όπως εάν ήρθαν στην πρόβα εγκαίρως, αν έφτασαν προθέρμανση και επένδυαν πλήρως στο έργο, αν εφάρμοσαν διορθώσεις που έλαβαν από τη μία πρόβα στην άλλη. Τότε υπάρχουν οι πιο δύσκολες εκτιμήσεις – αν κατάφεραν να βρουν τις δικές τους συνδέσεις με τα συναισθηματικά θέματα της εργασίας, για να δημιουργήσετε μια προσωπική ερμηνεία, να επενδύσει το κίνημα με νόημα, να αποκαλύψουν κάτι για τον εαυτό τους. Εάν μελετάτε και εκτελείτε ένα έργο Graham, αυτοί οι μαθητές έχουν μάθει κάτι για τον εαυτό τους, έχουν δώσει περισσότερα από τον εαυτό τους συναισθηματικά και σωματικά από ό, τι πίστευαν πιθανά, αυτό είναι ένα μάθημα που θα μείνει μαζί τους και θα ενημερώσει τη ζωή τους εάν συνεχίσουν να γίνουν επαγγελματίες χορευτές.
Ποια στοιχεία χρειαζόμαστε στο εκπαιδευτικό μας σύστημα τέχνης για να εμπνεύσουμε περισσότερους καινοτόμους όπως η Μάρθα Γκράχαμ?
Τα βασικά στοιχεία είναι η τεχνική και η φαντασία. Χρειαζόμαστε τόσο την πειθαρχία της τεχνικής όσο και τη διαφάνεια και την εμπιστοσύνη για να την χρησιμοποιήσουμε με αξιοθαύμαστους νέους τρόπους. Η εκπαίδευση χορού δεν μπορεί να αφορά μόνο την εκμάθηση ενός συστήματος φυσικών κινήσεων. Πρέπει να περιλαμβάνει τρόπους πρακτικής σκέψης, αυτοσχεδιασμός, ανάληψη κινδύνων, χρησιμοποιώντας τη φαντασία σας, και αφήνοντας τον εαυτό σας ανοιχτό σε ιδέες ή μονοπάτια που μπορεί να φαίνονται άσχετα άσχετα με τους στόχους σας. Δούλεψα σε ένα έργο που ονομάζεται “Ο εγκέφαλος και οι τέχνες.” Μερικοί επιστήμονες είχαν μελετήσει τη διαδικασία της επιστημονικής ή ιατρικής καινοτομίας, δηλαδή. την ακριβή στιγμή που γεννήθηκαν υπέροχες ιδέες. Ανακάλυψαν πρωτοποριακές ιδέες που συχνά προέκυψαν αφού οι επιστήμονες είχαν συνομιλίες με άλλους με τους οποίους σπάνια συνεργάστηκαν – από πολύ διαφορετικούς τομείς της επιστήμης. Κατά κάποιο τρόπο η διασταυρούμενη επικονίαση είχε προκαλέσει νέες συνδέσεις που ώθησαν τη σκέψη τους προς τα εμπρός. Θυμάμαι να δουλεύω με τον Graham όταν ξεκίνησε έναν νέο χορό. Δεν θα ξεκινούσε ποτέ με κίνηση. Θα ξεκινούσε με ιδέες – από την ποίηση, από τις εικαστικές τέχνες, από τη φιλοσοφία. Ήταν εμπνευσμένη, ετοιμάζεται με διαφορετική και ευγενική σκέψη, παρακινεί τη δική της φαντασία. Εάν μπορούμε να διδάξουμε στους μαθητές πώς να το κάνουν αυτό, έχουμε την ευκαιρία να καλλιεργήσουμε τις επόμενες γενιές της Martha Grahams.
Για περισσότερες πληροφορίες: http://marthagraham.org/
Οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του Kerville Cosmos Jack, η Εταιρεία Χορού της Μάρθα Γκράχαμ, και Samantha Glatstein.
Στο παγκόσμιο Αναζήτηση για Εκπαίδευση, μαζί μου και παγκοσμίως γνωστή ηγέτες σκέψης συμπεριλαμβανομένου του Sir Michael Κομμωτήριο (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Michael Block (ΗΠΑ), Ο Δρ. Leon Botstein (ΗΠΑ), Ο Δρ. Linda Ντάρλινγκ-Hammond (ΗΠΑ), Ο Δρ. Madhav Chavan (Ινδία), Ο καθηγητής Michael Fullan (Καναδάς), Ο καθηγητής Howard Gardner (ΗΠΑ), Ο καθηγητής Yvonne Hellman (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Kristin Helstad (Νορβηγία), Jean Hendrickson (ΗΠΑ), Καθηγητής Rose Hipkins (Νέα Ζηλανδία), Καθηγητής Cornelia Hoogland (Καναδάς), Η κ. Chantal Kaufmann (Βέλγιο), Ο Δρ. Eija Kauppinen (Φινλανδία), Ο καθηγητής Dominique Λαφοντέν (Βέλγιο), Ο καθηγητής Hugh Lauder (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Ben Levin (Καναδάς), Καθηγητής Barry McGaw (Αυστραλία), Shiv Nadar (Ινδία), Καθηγητής R. Natarajan (Ινδία), Ο Δρ. Denise Πάπα (ΗΠΑ), Sridhar Rajagopalan (Ινδία), Ο Δρ. Diane Ravitch (ΗΠΑ), Sir Ken Robinson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Pasi Sahlberg (Φινλανδία), Andreas Schleicher (PISA, ΟΟΣΑ), Ο Δρ. Anthony Seldon (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. David Shaffer (ΗΠΑ), Ο Δρ. Kirsten Μοναδική Are (Νορβηγία), Στήβεν Spahn (ΗΠΑ), Yves Theze (Γαλλικό λύκειο των ΗΠΑ), Ο καθηγητής Charles Ungerleider (Καναδάς), Ο καθηγητής Tony Wagner (ΗΠΑ), Sir David Watson (Ηνωμένο Βασίλειο), Καθηγητής Dylan Γουίλιαμ (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο Δρ. Mark Wormald (Ηνωμένο Βασίλειο), Ο καθηγητής Theo Wubbels (Η Ολλανδία), Ο καθηγητής Michael Young (Ηνωμένο Βασίλειο), και ο καθηγητής Minxuan Zhang (Κίνα) καθώς εξερευνούν τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης εικόνα που όλα τα έθνη αντιμετωπίζουν σήμερα. Η Παγκόσμια αναζήτηση για την Εκπαίδευση της Κοινότητας Σελίδα
C. M. Rubin είναι ο συγγραφέας των δύο πολυδιαβασμένα online σειρά για την οποία έλαβε ένα 2011 Βραβείο Upton Sinclair, “Η Σφαιρική Αναζήτηση για Εκπαίδευση” και “Πώς θα μας Διαβάστε?” Είναι επίσης ο συγγραφέας του μπεστ σέλερ τρία βιβλία, Συμπεριλαμβανομένων Η Ρεάλ Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων.
Ακολουθήστε C. M. Rubin στο Twitter: www.twitter.com/@cmrubinworld
Πρόσφατα σχόλια