Του Sean Hendrickson
I’ve been reviewing submitted films for about 3 περίπου μήνες τώρα, και Η σειρά σου by Director Ethan Thomas is by far the most I’ve enjoyed any of them.
Η ιδέα για την ίδια την ταινία είναι φανταστική: 2 στενοί φίλοι, ένα από τα οποία κινείται. Πώς αντιμετωπίζουν οι καλύτεροι φίλοι ένα προβλέψιμο τέλος της εγγύτητάς τους? Υπάρχει μια τέτοια γνήσια χημεία μεταξύ των δύο χαρακτήρων, και καθώς προχωράμε, ότι η χημεία το κάνει ακόμα πιο τραγικό.
Ξεκινώντας με τη σκηνή δίπλα στην πισίνα, η μουσική επιλογή, φωτισμός, και το storyboarding προκαλεί έντονη νοσταλγία. Αργά το βράδυ σπριντ στα γήπεδα του μπέιζμπολ; σταματά στο τοπικό παντοπωλείο; σιωπηλός οδηγεί στους παλιούς δρόμους; Όλα θέτει τα διακυβεύματα για μια φιλία που ξέρετε ότι πλησιάζει στο τέλος της.
Στο τέλος της ταινίας, the walk back to retrieve all of the tossed items truly struck an emotional chord with me, and the careful placement around her new lonely room only struck it harder.
This film does an exceptional job at evoking youth, nostalgia, and the bitter-sweet cycle of growth.
I would rate this film a 5/5 αστέρια.
Φοιτητής και καλλιτέχνης που ζει στον βορειοδυτικό Ειρηνικό με έμφαση στην παραγωγή ήχου/μουσικής και ένα πάθος για τον εκσυγχρονισμό του τρόπου ζωής μας.
Πρόσφατα σχόλια